Jump to content

ພາສາໄທ

ດັດແກ້ລິງກ໌
ຈາກ ວິກິພີເດຍ
(ປ່ຽນເສັ້ນທາງມາຈາກ Thai language)
ພາສາໄທ
ภาษาไทย
ອອກສຽງ/pʰāːsǎːtʰāj/
ພາກພື້ນ
ຊົນເຜົ່າຊາວໄທ, ຈີນ, ມາລາຢູ
ຈຳນວນຜູ້ເວົ້າ70 ລ້ານຄົນ  (2023)[1]
ຜູ້ເວົ້າພາສາທີສອງ 20 ລ້ານຄົນ ເຊິ່ງລວມຄຳເມືອງ, ອີສານ, ໄທຖິ່ນໃຕ້, ຂະແມເໜືອ[1]
ຕະກຸນພາສາ
ລະບົບການຂຽນ
ສະຖານະພາບທາງການ
ພາສາທາງການທຸງຊາດຂອງໄທ ໄທ
ທຸງຊາດຂອງສະມາຄົມປະຊາຊາດແຫ່ງອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ ອາຊຽນ[2]
ພາສາຊົນກຸ່ມນ້ອຍທີ່ຮັບຮອງໃນທຸງຊາດຂອງປະເທດກຳປູເຈຍ ກຳປູເຈຍ (ເກາະກົງ)
ທຸງຊາດຂອງປະເທດມາເລເຊຍ ມາເລເຊຍ (ລັດເກີດາ, ລັດເປີລິສ, ລັດເຄລັນຕັນ ແລະ ເມືອງຮູລູເປຣັກ)
ທຸງຊາດຂອງປະເທດມຽນມາ ມຽນມາ (ຕະນາວສີ)
ຜູ້ວາງລະບຽບສຳນັກງານລາຊະບັນດິດສະພາ
ລະຫັດພາສາ
ISO 639-1th
ISO 639-2tha
ISO 639-3tha
Linguasphere47-AAA-b
ຜູ້ເວົ້າພາສາໄທ ບັນທຶກໃນບາງກອກ

ພາສາໄທ (ໄທ: ภาษาไทย) ເປັນພາສາໃນກຸ່ມພາສາໄຕ ເຊິ່ງເປັນກຸ່ມຍ່ອຍຂອງຕະກຸນພາສາກະ-ໄຕ ແລະ ເປັນພາສາລາຊະການ ແລະ ພາສາປະຈຳຊາດຂອງປະເທດໄທ[3][4] ມີການສົມມຸດຕິຖານວ່າພາສາໃນຕະກຸນນີ້ມີຖິ່ນກຳເນີດມາຈາກທາງພາກໃຕ້ຂອງປະເທດຈີນ ແລະ ນັກພາສາສາດບາງສ່ວນສະເໜີວ່າ ພາສາໄທໜ້າຈະມີຄວາມເຊື່ອມໂຍງກັບຕະກຸນພາສາອົດສະໂຕຣ-ອາຊີຕິກ ຕະກຸນພາສາອົດສະໂຕນີຊຽນ ແລະ ຕະກຸນພາສາຈີນ-ຕິເບດ. ພາສາໄທ ມີລັກສະນະການອອກສຽງຄ້າຍຄື ກັບ ພາສາລາວ.

ພາສາໄທເປັນພາສາທີ່ມີລະດັບສຽງຂອງຄຳແນ່ນອນ ຫຼື ວັນນະຍຸດເຊັ່ນດຽວກັບພາສາຈີນ ແລະ ອອກສຽງແຍກຄຳຕໍ່ຄຳ.

ຄວາມເປັນມາ

[ດັດແກ້]

ພາສາໄທເປັນພາສາທີ່ພັດທະນາມາຈາກພາສາໄທບູຮານ (ຫຼື ໄຕບູຮານ) ພ້ອມກັບພາສາໄຕອື່ນໆ ເຊັ່ນ ພາສາລາວ ຯລຯ.ອ້າງອີງ​

ລະບົບສຽງ

[ດັດແກ້]

ພະຍັນຊະນະ

[ດັດແກ້]

ສຽງສັດທະອັກສອນພະຍັນຊະນະໃນພາສາໄທ (ສຽງແປງ) ມີຢູ່ນຳກັນ 21 ສຽງດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້:

  ຮິມຝີປາກ
ທັງສອງ 		ຮິມຝີປາກລຸ່ມ
-ແຂ້ວເທິງ 		ປຸ່ມເຫງືອກ ຫຼັງປຸ່ມເຫງືອກ ເພດານແຂັງ ເພດານອ່ອນ ຜະໜັງຄໍ
ສຽງກັກ /p/
ป 		/pʰ/
ผ, พ, ภ 		/b/
บ 		  /t/
ฏ, ต 		/tʰ/
ฐ, ฑ*, ฒ, ถ, ท, ธ 		/d/
ฎ, ฑ*, ด 		    /k/
ก 		/kʰ/
ข, ฃ, ค, ฅ, ฆ 		  /ʔ/
อ**
ສຽງນາສິກ   /m/
ม 		    /n/
ณ, น 		      /ŋ/
ง 		 
ສຽງສຽດແຊກ   /f/
ฝ, ฟ 		/s/
ซ, ศ, ษ, ส 		        /h/
ห, ฮ
ສຽງປະສົມສຽດແຊກ       /t͡ɕ/
จ 		/t͡ɕʰ/
ฉ, ช, ฌ 		     
ສຽງລົວລີ້ນ       /r/
ร 		       
ສຽງເປີດ         /j/
ญ, ย 		  /w/
ว 		 
ສຽງຂ້າງລິ້ນ       /l/
ล, ฬ 		       
* ฑ ສາມາດອອກສຽງໄດ້ທັງ /tʰ/ ແລະ /d/ ຂຶ້ນຢູ່ນຳຄຳສັບ.
** ສຽງ /ʔ/ ມີປາກົດຢູ່ໃນຄຳທີ່ມີສະຫຼະສຽງສັ້ນແລະບໍ່ມີພະຍັນຊະນະສະກົດ.

ສະຫຼະ

[ດັດແກ້]

ພາສາໄທມີສະຫຼະ 9 ໂຕ ໂດຍໃນນີ້ສາມາກແບ່ງອອກເປັນສະຫຼະສັ້ນ ແລະ ສະຫຼະຍາວ

ສັ້ນ ໂຕຢ່າງ ລາວ ຍາວ ໂຕຢ່າງ ລາວ
a กะ ກະ aː กา ກາ
o โต๊ะ ໂຕະ oː โต ໂຕ
ɤ เงิน ເງິນ ɤː เชิญ ເຊີນ
ɔ เกาะ ເກາະ ɔː ก่อ ກໍ່
u สุก ສຸກ uː อยู่ ຢູ່
ɯ อึ ອຶ (ຂີ້) ɯː คือ ຄື
i คิด ຄິດ iː ขีด ຂີດ
e เข็น ເຂັນ eː เขต ເຂດ
ɛ แกะ ແກະ ɛː แก้ ແກ້

ໄວຍາກອນ

[ດັດແກ້]

ໄວຍາກອນພາສາໄທມີລັກສະນະຄ້າຍຄືກັບພາສາໄຕອື່ນໆ. ການລຽນປະໂຫຍກໃນພາສາໄທແມ່ນ ຄຳປະທານ-ຄຳກຳມະ-ຄຳປະກອບ (subject-verb-object). ບໍ່ມີການ (tense) ຢ່າງແນ່ນອນຄືບັນດາພາສາເອີລົບ.

ລະບົບຂຽນ

[ດັດແກ້]

ອັກສອນໄທແມ່ນອັກສອນທີ່ໃຊ້ຂຽນພາສາໄທ ແລະພາສາກຸ່ມນ້ອຍອື່ນໆ ໃນປະເທດໄທ. ມີພະຍັນຊະນະ 44 ຮູບ ສະຫຼະ 21 ຮູບ ວັນນະຍຸດ 4 ຮູບ ແລະເຄື່ອງໝາຍອື່ນໆ ອີກຈຳນວນໜຶ່ງ. ພະຍັນຊະນະໄທຈະລຽນໂຕໄປຕາມແນວນອນ ແຕ່ຊ້າຍຫາຂວາ. ສ່ວນສະຫຼະຈະຢູ່ໜ້າ ເທິງ ລຸ່ມ ແລະຫຼັງພະຍັນຊະນະປະກອບຄຳແລ້ວແຕ່ຊະນິດຂອງສະຫຼະ.ໃສ່ແຫຼ້ງອ້າງອີງ​

ອ້າງອີງ

[ດັດແກ້]
  1. ↑ 1.0 1.1 ແມ່ແບບ:Ethnologue18
  2. ↑ "Languages of ASEAN". Retrieved 7 August 2017.
  3. ↑ Diller, A.; Reynolds, Craig J. (2002). "What makes central Thai a national language?". In Reynolds (ed.). National identity and its defenders : Thailand today. Chiang Mai: Silkworm Books. ISBN 974-7551-88-8. OCLC 54373362.
  4. ↑ Draper, John (2019), "Language education policy in Thailand", The Routledge International Handbook of Language Education Policy in Asia, Abingdon, Oxon; New York, NY: Routledge, pp. 229–242, doi:10.4324/9781315666235-16, ISBN 978-1-315-66623-5, S2CID 159127015

ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນອື່ນ

[ດັດແກ້]
  • อภิลักษณ์ ธรรมทวีธิกุล และ กัลยารัตน์ ฐิติกานต์นารา. 2549.“การเน้นพยางค์กับทำนองเสียงภาษาไทย” (Stress and Intonation in Thai ) วารสารภาษาและภาษาศาสตร์ ปีที่ 24 ฉบับที่ 2 (มกราคม – มิถุนายน 2549) หน้า 59-76
  • สัทวิทยา : การวิเคราะห์ระบบเสียงในภาษา. 2547. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
  • Diller, Anthony van Nostrand. 2008. The Tai–Kadai Languages.
  • Gandour, Jack, Tumtavitikul, Apiluck and Satthamnuwong, Nakarin. 1999. “Effects of Speaking Rate on the Thai Tones.” Phonetica 56, pp. 123–134.
  • Li, Fang-Kuei. A handbook of comparative Tai. Honolulu: University Press of Hawaii, 1977. Print.
  • Rischel, Jørgen. 1998. 'Structural and Functional Aspects of Tone Split in Thai'. In Sound structure in language, 2009.
  • Tumtavitikul, Apiluck, 1998. “The Metrical Structure of Thai in a Non-Linear Perspective”. Papers presentd to the Fourth Annual Meeting of the Southeast Asian Linguistics Society 1994, pp. 53–71. Udom Warotamasikkhadit and Thanyarat Panakul, eds. Temple,Arizona:Program for Southeast Asian Studies, Arizona State University.
  • Apiluck Tumtavitikul. 1997. “The Reflection on the X’ category in Thai”. Mon–Khmer Studies XXVII, pp. 307–316.
  • อภิลักษณ์ ธรรมทวีธิกุล. 2539. “ข้อคิดเกี่ยวกับหน่วยวากยสัมพันธ์ในภาษาไทย” วารสารมนุษยศาสตร์วิชาการ. 4.57-66.
  • Tumtavitikul, Appi. 1995. “Tonal Movements in Thai”. The Proceedings of the XIIIth International Congress of Phonetic Sciences, Vol. I, pp. 188–121. Stockholm: Royal Institute of Technology and Stockholm University.
  • Tumtavitikul, Apiluck. 1994. “Thai Contour Tones”.Current Issues in Sino-Tibetan Linguistics, pp. 869–875. Hajime Kitamura et al., eds, Ozaka: The Organization Committee of the 26th Sino-Tibetan Languages and Linguistics,National Museum of Ethnology.
  • Tumtavitikul, Apiluck. 1993. “FO – Induced VOT Variants in Thai”. Journal of Languages and Linguistics, 12.1.34 – 56.
  • Tumtavitikul, Apiluck. 1993. “Perhaps, the Tones are in the Consonants?” Mon–Khmer Studies XXIII, pp. 11–41.
  • Higbie, James and Thinsan, Snea. Thai Reference Grammar: The Structure of Spoken Thai. Bangkok: Orchid Press, 2003. ISBN 974-8304-96-5.
  • Nacaskul, Karnchana, Ph.D. (ศาสตราจารย์กิตติคุณ ดร.กาญจนา นาคสกุล) Thai Phonology, 4th printing. (ระบบเสียงภาษาไทย, พิมพ์ครั้งที่ 4) Bangkok: Chulalongkorn Press, 1998. ISBN 978-974-639-375-1.
  • Nanthana Ronnakiat, Ph.D. (ดร.นันทนา รณเกียรติ) Phonetics in Principle and Practical. (สัทศาสตร์ภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติ) Bangkok: Thammasat University, 2005. ISBN 974-571-929-3.
  • Segaller, Denis. Thai Without Tears: A Guide to Simple Thai Speaking. Bangkok: BMD Book Mags, 1999. ISBN 974-87115-2-8.
  • Smyth, David. Thai: An Essential Grammar. London: Routledge, 2002. ISBN 0-415-22614-7.

ລິງຄ໌ພາຍນອກ

[ດັດແກ້]
ວິກິພີເດຍ
ວິກິພີເດຍ
ບ • ສ • ດ
ພາສາໃນຕະກູນພາສາໄທ-ກະໄດ
ພາສາໄຫຼ-ເກຢັນ ໄຫຼ • ເຈີມາວ • ຢາຣົງ • ເກລາວ • ລາຕິ • ລາຕິຂາວ • ປູ້ຍັງ • ຈຸນ • ເອນ • ກວາບຽວ • ລາຄວ • ລາຮາ
ພາສາຄຳ-ໄຕ ເບ • ໄຕ • ແສກ • ລັກເກີ • ບຽວ • ອ້າຍຈາມ • ຕົ້ງ (ເໜືອ / ໃຕ້) • ຄັງ • ມູ່ຫຼ່າວ • ເໝົາໜານ • ສຸ່ຍ
ກຸ່ມພາສາຄຳ-ໄຕ > ພາສາໄຕ
ກຸ່ມຊຽງແສນ ໄທດຳ • ໂຍນ • ໄທຂາວ • ໄທ • ໄທຮ່າງຕົງ • ໄທແດງ • ພວນ • ຕູລາວ
ກຸ່ມລາວ-ຜູ້ໄທ ລາວ • ໄທຍໍ້ • ຜູ້ໄທ • ໄທຖິ່ນອີສານ
ກຸ່ມໄທພາຍັບ ອາຫົມ • ອ່າຍຕົນ • ຄຳຕີ່ • ຄຳຍັງ • ພ່າເກ • ໄທຂຶນ • ໄທເໜືອ • ໄທລື້ • ໄທໄຕ້ຄົງ
ກຸ່ມອື່ນໆ ປາຢີ • ໄທຖານ • ໄທຍອງ • ໄທຫຍ່າ
ພາສາໄຕ(ອື່ນໆ) ຈ້ວງ • ນຸງ • ຕ່າຍ • ຕຸລຸງ • ນາງ • ປູຢີ • ໄທຖິ່ນໃຕ້ • ໄທໂຄລາດ
ດຶງຂໍ້ມູນຈາກ "https://lo.wikipedia.org/w/index.php?title=ພາສາໄທ&oldid=110865"