Jump to content

ເຂດບຶງກຸ່ມ

ຈາກ ວິກິພີເດຍ
ເຂດບຶງກຸ່ມ
ບາງກອກ
ແຜນທີ່ບາງກອກ ເນັ້ນເຂດບຶງກຸ່ມ
ບຶງກຸ່ມງາມ ສວນນ້ຳໃຫຍ່
ແຫຼ່ງພັກອາໄສ ປິຊາຮ່ວມໃຈພັດທະນາ
ຂໍ້ມູນທົ່ວໄປ
ອັກສອນລາວ ເຂດບຶງກຸ່ມ
ອັກສອນໂລມັງ Khet Bueng Kum
ລະຫັດພູມິສາດ 1027
ລະຫັດໄປສະນີ 10240, 10230
ຂໍ້ມູນສະຖິຕິ
ພື້ນທີ່ 24.311[1] ຕລ.ກມ.
ປະຊາກອນ 144,449[2] ຄົນ (ຄ.ສ. 2016)
ຄວາມໜາແໜ້ນ 5,941.71 ຄົນ/ຕລ.ກມ.
ສຳນັກງານເຂດ
ບ່ອນຕັ້ງ ເລກທີ່ 999 ຊອຍເສລີໄທ 43 (ທາງເຂົ້າສຳນັກງານເຂດບຶງກຸ່ມ) ຖະໜົນເສລີໄທ ແຂວງຄອງກຸ່ມ ເຂດບຶງກຸ່ມ ບາງກອກ 10240
ພິກັດ 13°47′7″N 100°40′9″E / 13.78528°N 100.66917°E / 13.78528; 100.66917
ໝາຍເລກໂທລະສັບ 0 2374 6000
ໝາຍເລກໂທລະສານ 0 2374 1217
ເວັບໄຊຕ໌ ເວັບໄຊຕ໌ສຳນັກງານເຂດບຶງກຸ່ມ
ສາລານຸກົມປະເທດໄທ ສ່ວນໜຶ່ງຂອງສາລານຸກົມປະເທດໄທ

ເຂດບຶງກຸ່ມ ແມ່ນ 1 ໃນ 50 ເຂດການປົກຄອງຂອງບາງກອກ ຢູ່ໃນກຸ່ມເຂດບາງກອກຕາເວັນອອກ ສະພາບໂດຍທົ່ວໄປເປັນແຫຼ່ງທີ່ຢູ່ອາໄສໜາແໜ້ນນ້ອຍໂດຍມີຍ່ານການຄ້າໜາແໜ້ນທາງຕອນກາງຂອງພື້ນທີ່

ບ່ອນຕັ້ງແລະອານາເຂດ

[ດັດແກ້]

ເຂດບຶງກຸ່ມຕັ້ງຢູ່ທາງຕອນກາງຂອງຝັ່ງພະນະຄອນ ມີອານາເຂດຕິດຕໍ່ກັບພື້ນທີ່ການປົກຄອງຕ່າງໆ ຮຽງຕາມເຂັມໂມງດັງນີ້

ທີ່ມາຂອງຊື່ເຂດ

[ດັດແກ້]

ປະມານປີ ຄ.ສ. 1843 ລັດຊະສະໄໝພະບາດສົມເດັດພະນັ່ງເກົ້າເຈົ້າຢູ່ຫົວ ເຈົ້າພະຍາບະດິນເດຊາ (ສິງ ສິງຫະເສນີ) ໄດ້ຍົກທັບໄປປາບກະບົດທີ່ເມືອງນະຄອນຈຳປາສັກແລະເມືອງຫຼວງພະບາງຈົນໄດ້ຮັບໄຊຊະນະ ແລະໄດ້ກວາດຕ້ອນຄອບຄົວຈາກຫົວເມືອງຣາຍທາງເຂົ້າມາຍັງບາງກອກ ໂດຍໃຫ້ຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ໃນພື້ນທີ່ເຂດບຶງກຸ່ມແລະເຂດຄັນນາຍາວໃນປັດຈຸບັນ[3] ໃນຍ່ານນັ້ນມີຄອງສາຍໜຶ່ງເຊິ່ງແຍກຈາກຄອງແສນແສບແລະໄຫຼຜ່ານບຶງເກົ່າແກ່ທີ່ມີຂະໜາດໃຫຍ່[4] ມີຕົ້ນກຸ່ມຂຶ້ນຢູ່ເປັນຈຳນວນຫຼາຍ[5] ຈຶ່ງເອິ້ນແຫຼ່ງນ້ຳສອງແຫ່ງນັ້ນວ່າ "ຄອງກຸ່ມ" ແລະ "ບຶງກຸ່ມ"

ປະຫວັດ

[ດັດແກ້]

ເມື່ອມີຜູ້ຄົນອົບພະຍົບເຂົ້າໄປອາໄສແລະທຳມາຫາກິນໃນບໍລິເວນນີ້ເພີ່ມຂຶ້ນ ຍ່ານຄອງກຸ່ມແລະພື້ນທີ່ໄກ້ຄຽງຈຶ່ງໄດ້ຮັບການຈັດຕັ້ງແມ່ນ ຕຳບົນຄອງກຸ່ມ ເປັນຕຳບົນໜຶ່ງທີ່ຂຶ້ນກັບອຳເພີບາງກະປິ ຈັງຫວັດພະນະຄອນ ໂດຍກະຊວງມະຫາດໄທກໍໄດ້ຂະຫຍາຍເຂດສຸຂາພິບານບາງກະປິໃຫ້ຄອບຄຸມເຖິງຕຳບົນຄອງກຸ່ມດ້ວຍໃນປີ ຄ.ສ. 1963[6]

ໃນປີ ຄ.ສ. 1971 ຈັງຫວັດພະນະຄອນຖືກຮວມເຂົ້າກັບຈັງຫວັດທົນບຸລີ ປ່ຽນຖານະແມ່ນນະຄອນຫຼວງກຸງເທບທົນບຸລີ[7] ແລະໃນປີ ຄ.ສ. 1972 ຈຶ່ງປ່ຽນແປງຖານະແມ່ນກຸງເທບມະຫານະຄອນ[8] ເຊິ່ງໄດ້ປ່ຽນຄຳຮຽກເຂດການປົກຄອງໃໝ່ ຕຳບົນຄອງກຸ່ມໄດ້ຮັບການປ່ຽນແປງຖານະແມ່ນ ແຂວງຄອງກຸ່ມ ຢູ່ໃນການປົກຄອງຂອງເຂດບາງກະປິ

ເນື່ອງຈາກເຂດບາງກະປິມີພື້ນທີ່ກວ້າງຫຼາຍແລະມີປະຊາກອນໜາແໜ້ນຂຶ້ນ ເພື່ອສະດວກໃນການບໍລິຫານລາຊະການ ໃນວັນທີ່ 4 ກັນຍາ ຄ.ສ. 1989 ກະຊວງມະຫາດໄທຈຶ່ງປ່ຽນແປງພື້ນທີ່ການປົກຄອງໃໝ່ໂດຍແຂວງຄອງກຸ່ມ ແຂວງຄັນນາຍາວ ແລະແຂວງສະພານສູງມາຈັດຕັ້ງເປັນເຂດໃໝ່ໂດຍໃຊ້ຊື່ວ່າ ເຂດບຶງກຸ່ມ[9] ເນື່ອງຈາກຕັ້ງສຳນັກງານເຂດຢູ່ໄກ້ກັບສວນສາທາລະນະບຶງກຸ່ມ[5] ຈົນກະທັ່ງປີ ຄ.ສ. 1997 ກະຊວງມະຫາດໄທປະກາດປ່ຽນແປງພື້ນທີ່ເຂດບຶງກຸ່ມ ໂດຍຍົກຖານະແຂວງຄັນນາຍາວຮວມກັບພື້ນທີ່ບາງສ່ວນແຂວງຄອງກຸ່ມ[10] ຂຶ້ນເປັນເຂດຄັນນາຍາວ[11] ແລະຍົກຖານະແຂວງສະພານສູງຂຶ້ນເປັນເຂດສະພານສູງ[11]

ການແບ່ງເຂດການປົກຄອງ

[ດັດແກ້]

ວັນທີ່ 20 ກໍລະກົດ ຄ.ສ. 2009 ໝ່ອມລາຊະວົງສຸຂຸມພັນ ບໍລິພັດ ຜູ້ວ່າລາຊະການບາງກອກໄດ້ລົງນາມໃນປະກາດປ່ຽນແປງພື້ນທີ່ແຂວງຄອງກຸ່ມ ແລະຕັ້ງແຂວງນະວະມິນ ແຂວງນວນຈັນ ເຂດບຶງກຸ່ມ[12] ໂດຍມີຜົນບັງຄັບເມື່ອວັນທີ່ 21 ກັນຍາ ປີດຽວກັນ ສົ່ງຜົນໃຫ້ປັດຈຸບັນ ເຂດບຶງກຸ່ມແບ່ງໜ່ວຍການປົກຄອງຍ່ອຍອອກເປັນ 3 ແຂວງ (khwaeng) ໄດ້ແກ່

ອັກສອນລາວ ອັກສອນໂລມັງ ພື້ນທີ່
(ຕລ.ກມ.)
ຈຳນວນປະຊາກອນ
(ພຶດສະພາ 2017)
ຈຳນວນບ້ານ
(ພຶດສະພາ 2017)
ຄວາມໜາແໜ້ນປະຊາກອນ
(ພຶດສະພາ 2017)
ຄອງກຸ່ມ Khlong Kum
10.811
69,628
33,562
6,440.47
ນະວະມິນ Nawamin
4.885
27,904
12,065
5,712.18
ນວນຈັນ Nuan Chan
8.615
46,724
26,926
5,423.56
ທັງໝົດ
24.311
144,256
72,553
5,933.77

ປະຊາກອນ

[ດັດແກ້]

ກາສັນຍະລັກປະຈຳເຂດ

[ດັດແກ້]

ກາສັນຍະລັກປະຈຳເຂດບຶງກຸ່ມ ມີລັກສະນະເປັນກາຮູບວົງກົມ ມີອົງປະກອບສຳຄັນຕ່າງໆ ແລະຄວາມໝາຍດັງນີ້

  • ພື້ນນ້ຳສີຟ້າຄາມ ແທນຄວາມໝາຍຂອງສະຫງົບສຸກ ຮົ່ມເຍັນ ເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນ
  • ດອກກຸ່ມສາມດອກ ແທນຄວາມໝາຍຂອງປະຊາຊົນໃນພື້ນທີ່ເຂດບຶງກຸ່ມທັງສາມສາສະໜາ ທັ້ງໄທພຸດ ຄິດ ອິສະລາມ ທີ່ຢູ່ຮ່ວມກັນດ້ວຍຄວາມຮັກສາມັກຄີ
  • ນົກສອງຕົວບິນຢູ່ເທິງທ້ອງຟ້າເໜືອພື້ນນ້ຳ ແທນຄວາມໝາຍຂອງຄວາມເປັນອິສະລະໃນຄວາມຄິດ ສະແດງເຖິງການເປັນຜູ້ນຳແລະຜູ້ຕາມທີ່ດີ ມີຄວາມສອດຄ້ອງແລະເດິນໄປໃນທິດທາງດຽວກັນ ຮູບວົງກົມລ້ອມຮອບເຄື່ອງໝາຍຂ້າງຕົ້ນທັງໝົດ ແທນໝາຍຂອງຄວາມສະໝານສາມັກຄີ ຄວາມກົມກຽວກັນ

ການຄົມມະນາຄົມ

[ດັດແກ້]

ໃນພື້ນທີ່ເຂດບຶງກຸ່ມມີທາງສາຍຫຼັກ ໄດ້ແກ່

ສ່ວນທາງສາຍຮອງແລະທາງລັດ ໄດ້ແກ່

ສະຖານທີ່ສຳຄັນ

[ດັດແກ້]

ອ້າງອິງ

[ດັດແກ້]

ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນອື່ນ

[ດັດແກ້]



ອ້າງອິງ

[ດັດແກ້]
  1. ศูนย์ข้อมูลกรุงเทพมหานคร. สถิติจำนวนประชากรและบ้านในกรุงเทพมหานคร จำแนกตามรายแขวงและเขต ณ เดือน ธันวาคม 2550. Archived 2009-02-14 at the Wayback Machine สืบค้น 24 ตุลาคม 2551.
  2. สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย,กองปกครองและทะเบียน สำนักปลัดกรุงเทพมหานคร. สถิติประชากรและบ้าน - จำนวนประชากรแยกรายอายุ [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก: http://stat.dopa.go.th/stat/statnew/statTDD/. สืบค้น 14 กุมภาพันธ์ 2560.
  3. สำนักงานเขตคันนายาว. "ประวัติความเป็นมาของเขตคันนายาว." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://203.155.220.239/subsite/index.php?strOrgID=001004&strSection=aboutus&intContentID=48 Archived 2011-05-10 at the Wayback Machine [ม.ป.ป.]. สืบค้น 7 มีนาคม 2555.
  4. สำนักงานสวนสาธารณะ. สำนักสิ่งแวดล้อม. สวนเสรีไทย. Archived 2008-10-24 at the Wayback Machine สืบค้น 26 ตุลาคม 2551.
  5. 5.0 5.1 สำนักงานเขตบึงกุ่ม. ประวัติความเป็นมาของเขตบึงกุ่ม. Archived 2011-05-10 at the Wayback Machine สืบค้น 26 ตุลาคม 2551.
  6. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนแปลงเขตสุขาภิบาลบางกะปิ อำเภอบางกะปิ จังหวัดพระนคร" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 80 (114 ง): 2628–2629. 26 พฤศจิกายน 2506. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  7. "ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๒๔" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 88 (พิเศษ 144 ก): 816–824. 21 ธันวาคม 2514. Archived from the original (PDF) on 2011-04-25. Retrieved 2017-11-27. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  8. "ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๓๓๕" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 89 (พิเศษ 190 ก): 187–201. 13 ธันวาคม 2515. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  9. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนแปลงพื้นที่เขตบางกะปิ และตั้งเขตลาดพร้าวและเขตบึงกุ่ม" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 106 (พิเศษ 155 ง): 18. 16 กันยายน 2532. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  10. ผู้อำนวยการเขตบึงกุ่มชี้แจงการตั้งเขตใหม่. สืบค้น 25 ตุลาคม 2551.
  11. 11.0 11.1 "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนแปลงพื้นที่เขตบางเขน เขตลาดพร้าว เขตบึงกุ่ม เขตประเวศ และตั้งเขตสายไหม เขตคันนายาว เขตสะพานสูง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 114 (พิเศษ 108 ง): 6–19. 18 พฤศจิกายน 2540. Archived from the original (PDF) on 2011-11-07. Retrieved 2017-11-27. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  12. http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2552/E/137/50.PDF
  13. สำนักบริหารการทะเบียน. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "จำนวนประชากรและบ้าน." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.dopa.go.th/xstat/popyear.html 2556. สืบค้น 3 เมษายน 2556.