ເຂດພະຍາໄທ
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ເຂດພະຍາໄທ (ໄທ: เขตพญาไท) ແມ່ນ 1 ໃນ 50 ເຂດການປົກຄອງຂອງບາງກອກ ຢູ່ໃນກຸ່ມເຂດບາງກອກກາງ ສະພາບພື້ນທີ່ໂດຍທົ່ວໄປເປັນແຫຼ່ງການຄ້າ ການບໍລິການ ແລະແຫຼ່ງທີ່ຢູ່ອາໄສໜາແໜ້ນຫຼາຍ
ບ່ອນຕັ້ງແລະອານາເຂດ
[ດັດແກ້]ເຂດພະຍາໄທຕັ້ງຢູ່ທາງຝັ່ງພະນະຄອນ ມີອານາເຂດຕິດຕໍ່ກັບພື້ນທີ່ການປົກຄອງຕ່າງ ໆ ຮຽງຕາມເຂັມໂມງດັງນີ້
- ທິດເໜືອ ຕິດຕໍ່ກັບເຂດບາງຊື່ແລະເຂດຈະຕຸຈັກ ມີຄອງບາງຊື່ເປັນເສັ້ນແບ່ງເຂດ
- ທິດຕາເວັນອອກ ຕິດຕໍ່ກັບເຂດດິນແດງ ມີຖະໜົນວິພາວະດີຮັງສິດຟາກຕາເວັນອອກເປັນເສັ້ນແບ່ງເຂດ
- ທິດໃຕ້ ຕິດຕໍ່ກັບເຂດດິນແດງແລະເຂດລາຊະເທວີ ມີຖະໜົນດິນແດງຟາກໃຕ້ແລະຄອງສາມເສນເປັນເສັ້ນແບ່ງເຂດ
- ທິດຕາເວັນຕົກ ຕິດຕໍ່ກັບເຂດດຸສິດ ມີທາງລົດໄຟສາຍເໜືອເປັນເສັ້ນແບ່ງເຂດ
ປະຫວັດ
[ດັດແກ້]ອຳເພີພະຍາໄທ ໄດ້ຮັບການຈັດຕັ້ງຂຶ້ນຄັ້ງທຳອິດ ເມື່ອປີ ຄ.ສ. 1966[2] ຕັ້ງຊື່ຕາມພະລາຊະວັງພະຍາໄທເຊິ່ງແມ່ນວັງທີ່ພະບາດສົມເດັດພະຈຸລະຈອມເກົ້າເຈົ້າຢູ່ຫົວໂປດເກົ້າໃຫ້ສ້າງຂຶ້ນເປັນຕຳໜັກສຳລັບສະເດັດປະພາດບົນທີ່ດິນຮິມຄອງສາມເສນ ທຸ່ງພະຍາໄທ[3] ຊ່ວງທຳອິດອຳເພີພະຍາໄທແບ່ງເຂດການປົກຄອງອອກເປັນ 7 ຕຳບົນ ແມ່ນພື້ນທີ່ອຳເພີດຸສິດເດີມ 5 ຕຳບົນ ໄດ້ແກ່ ຕຳບົນທຸ່ງພະຍາໄທ ຕຳບົນຖະໜົນພະຍາໄທ ຕຳບົນຖະໜົນເພັດຊະບຸລີ ຕຳບົນມັກກະສັນ ແລະຕຳບົນສາມເສນ ແລະແມ່ນພື້ນທີ່ອຳເພີບາງກະປິເດີມ 2 ຕຳບົນ ໄດ້ແກ່ ຕຳບົນຫ້ວຍຂວາງແລະຕຳບົນບາງກະປິ ຈົນຮອດໃນປີ ຄ.ສ. 1971 ຈັງຫວັດພະນະຄອນຖືກຮວມເຂົ້າກັບຈັງຫວັດທົນບຸລີ ປ່ຽນຖານະເປັນນະຄອນຫຼວງກຸງເທບທົນບຸລີ[4] ແລະໃນປີ ຄ.ສ. 1972 ຈຶງປ່ຽນແປງຖານະເປັນກຸງເທບມະຫານະຄອນ[5] ເຊິ່ງປ່ຽນຄຳເອິ້ນເຂດການປົກຄອງໃໝ່ນຳ ອຳເພີພະຍາໄທໄດ້ຮັບການປ່ຽນແປງຖານະເປັນ ເຂດພະຍາໄທ ສ່ວນຕຳບົນຕ່າງໆ ກໍປ່ຽນຖານະເປັນແຂວງ
ຈາກນັ້ນທາງລາຊະການໄດ້ປ່ຽນແປງພື້ນທີ່ປົກຄອງຂອງເຂດພະຍາໄທຫຼາຍເທື່ອ ເພື່ອຈັດຂະໜາດພື້ນທີ່ແລະຈຳນວນປະຊາກອນຂອງແຕ່ລະເຂດໃຫ້ມີຄວາມສົມດຸນ ເລິ່ມຕັ້ງແຕ່ໃນປີ ຄ.ສ. 1973 ແຂວງຫ້ວຍຂວາງແລະແຂວງບາງກະປິໄດ້ຮັບການຍົກຖານະເປັນເຂດຫ້ວຍຂວາງ[6]ຕໍ່ມາໃນປີ ຄ.ສ. 1978 ແຂວງດິນແດງແລະບາງສ່ວນຂອງແຂວງສາມເສນໃນຖືກໂອນໄປຂຶ້ນກັບເຂດຫ້ວຍຂວາງ ໃນຂະນະທີ່ພື້ນທີ່ບາງສ່ວນຂອງແຂວງຫ້ວຍຂວາງແລະແຂວງບາງກະປິກໍຖືກໂອນມາຮວມກັບແຂວງສາມເສນໃນແລະແຂວງມັກກະສັນ[7]ໃນປີ ຄ.ສ. 1989 ພື້ນທີ່ 4 ແຂວງທາງທິດໃຕ້ຂອງເຂດໄດ້ແຍກອອກໄປຕັ້ງເປັນເຂດລາຊະເທວີ[8]ການປັບປຸງເຂດການປົກຄອງຄັ້ງນີ້ສົ່ງຜົນໃຫ້ເຂດພະຍາໄທເຫຼືອແຂວງສາມເສນໃນຢູ່ພຽງແຂວງດຽວ ສ່ວນພະລາຊະວັງພະຍາໄທເຊິ່ງແມ່ນທີ່ມາຂອງຊື່ເຂດ ຮວມທັງຖະໜົນພະຍາໄທກໍບໍ້ໄດ້ຢູ່ໃນພື້ນທີ່ຂອງເຂດອີກຕໍ່ໄປ ແຕ່ໄປຢູ່ໃນເຂດລາຊະເທວີແທນ ແລະສຸດທ້າຍໃນປີ ຄ.ສ. 1994 ພື້ນທີ່ທາງທິດຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ຂອງເຂດກໍຖືກແບ່ງແຍກໄປຮວມກັບເຂດດິນແດງທີ່ເພິ່ງຕັ້ງຂຶ້ນໃໝ່[9]
ການແບ່ງເຂດການປົກຄອງ
[ດັດແກ້]ເຂດພະຍາໄທມີໜ່ວຍການປົກຄອງຍ່ອຍ 1 ແຂວງ (khwaeng) ຄື
| ອັກສອນລາວ | ອັກສອນໂລມັງ | ພື້ນທີ່ (ຕລ.ກມ.) |
ຈຳນວນປະຊາກອນ (ພະຈິກ 2016) |
ຈຳນວນບ້ານ (ພະຈິກ 2016) |
ຄວາມໜາແໜ້ນປະຊາກອນ (ພະຈິກ 2016) |
|---|---|---|---|---|---|
| ສາມເສນໃນ | Samsen Nai | 9.595 |
72,093 |
41,514 |
7,513.60
|
| ທັງໝົດ | 9.595 |
72,093 |
41,514 |
7,513.60
| |
ປະຊາກອນ
[ດັດແກ້]| ສະຖິຕິປະຊາກອນຕາມທະບຽນລາຊະດອນ ເຂດພະຍາໄທ[10] | ||
|---|---|---|
| ປີ (ຄ.ສ.) | ປະຊາກອນ | ການເພີ່ມແລະການລົດ |
| 1992 | 196,977 | ບໍ່ຊາບ |
| 1993 | 192,005 | -4,972 |
| 1994 | 171,447 | -20,558 |
| 1995 | 108,728 | -62,719 |
| 1996 | 102,133 | -6,595 |
| 1997 | 93,296 | -8,837 |
| 1998 | 92,852 | -444 |
| 1999 | 91,616 | -1,236 |
| 2000 | 91,091 | -525 |
| 2001 | 90,780 | -311 |
| 2002 | 90,492 | -288 |
| 2003 | 90,557 | +65 |
| 2004 | 78,294 | -12,263 |
| 2005 | 77,232 | -1,062 |
| 2006 | 77,343 | +111 |
| 2007 | 77,202 | -141 |
| 2008 | 76,477 | -725 |
| 2009 | 75,493 | -984 |
| 2010 | 74,693 | -800 |
| 2011 | 73,553 | -1,140 |
| 2012 | 73,084 | -469 |
| 2013 | 72,495 | -789 |
| 2014 | 72,203 | -292 |
ສະຖານທີ່ສຳຄັນ
[ດັດແກ້]ຕາມທີ່ປາກົດໃນຄຳຂວັນຂອງເຂດ ເຂດພະຍາໄທມີສະຖານທີ່ລາຊະການ ໂດຍສະເພາທີ່ຕັ້ງໜ່ວຍທາງທະຫານແລະຕຳລວດຢູ່ຫຼາຍແຫ່ງ ມີສ່ວນລາຊະການພົນລະເຮືອນລະດັບກະຊວງຢູ່ 2 ກະຊວງ ນອກຈາກນັ້ນຍັງມີໜ່ວຍງານທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການສື່ສານແລະໂທຄົມມະນາຄົມນຳ ກ່າວຄື ກົມປະຊາສັມພັນ ສະຖານີວິທະຍຸໂທລະພາບກອງທັບບົກຊ່ອງ 5 ພິພິດທະພັນໄປສະນີ ແລະສຳນັກງານຄະນະກຳມະການກິດຈະການກະຈາຍສຽງກິດຈະການໂທລະພາບແລະກິດຈະການໂທຄົມມະນາຄົມແຫ່ງຊາດ ມີລະບົບລົດໄຟຟ້າຕັດຜ່ານໃນພື້ນທີ່ເຂດແລະມີຍ່ານສະພານຄວາຍ ເຊິ່ງແຕ່ເດີມເຄີຍມີສະພາບເປັນທົ່ງນາແລະຕະຫຼາດນັດຊື້ຂາຍໂຄກະບື ແຕ່ຕໍ່ເມື່ອບ້ານເມືອງຂະຫຍາຍຕົວຂຶ້ນກໍໄດ້ກາຍສະພາບເປັນແຫຼ່ງຊຸມຊົນໜາແໜ້ນ ມີອາຄານຮ້ານຄ້າ ຫ້າງສັບພະສິນຄ້າ ອາທິ ສີສຸພະລາຊະອາເຂດ ບ່ອນຕັ້ງຫ້າງເມີລີ້ຄິງສະພານຄວາຍ (ເລີກກິດຈະການໄປແລ້ວ) ແລະຫ້າງບິ໊ກຊີ ເປັນຕົ້ນ ສະຖານທີ່ສຳຄັນໃນເຂດນີ້ ມີອາທິ
- ວັດໄຜ່ຕັນ ແມ່ນວັດພຸດທະສາສະໜາແຫ່ງດຽວໃນພື້ນທີ່ເຂດ
- ກອງພົນທະຫານມ້າທີ່ 2 ຮັກສາພະອົງ ແລະກອງພັນໃນສັງກັດ ຄື ກອງພັນທະຫານມ້າທີ່ 29 ຮັກສາພະອົງ
- ກົມທະຫານຣາບທີ່ 1 ມະຫາດເລັກຮັກສາພະອົງ ແລະກອງພັນໃນສັງກັດ ຄື ກອງພັນທະຫານຣາບທີ່ 1 ກົມທະຫານຣາບທີ່ 1 ມະຫາດເລັກຮັກສາພະອົງ ແລະ ກອງພັນທະຫານຣາບທີ່ 4 ກົມທະຫານຣາບທີ່ 1 ມະຫາດເລັກຮັກສາພະອົງ
- ສະໂມສອນທະຫານບົກ (ສ່ວນກາງ) ຖະໜົນວິພາວະດີຮັງສິດ
- ສະໜາມກີລາກອງທັບບົກ
- ກອງບັນຊາການຕຳລວດຕະເວນຊາຍແດນ
- ກະຊວງການຄັງ
- ກົມສັບພະກອນ
- ກົມທະນາຮັກ
- ກົມບັນຊີກາງ
- ສຳນັກງານເສດຖະກິດການຄັງ
- ສຳນັກງານຄະນະກຳມະການນະໂຍບາຍລັດວິສາຫະກິດ
- ກະຊວງຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດແລະສິ່ງແວດລ້ອມ
- ກົມສົ່ງເສີມຄຸນນະພາບສິ່ງແວດລ້ອມ
- ກົມຄວບຄຸມມົນລະພິດ
- ກົມຊັບພະຍາກອນນ້ຳ
- ສຳນັກງານນະໂຍບາຍແລະແຜນຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດແລະສິ່ງແວດລ້ອມ
- ສະຖານີວິທະຍຸໂທລະພາບກອງທັບບົກ
- ໂທລະພາບຮວມການສະເພາະກິດແຫ່ງປະເທດໄທ
- ສຳນັກງານຄະນະກຳມະການກິດຈະການກະຈາຍສຽງ ກິດຈະການໂທລະພາບ ແລະກິດຈະການໂທຄົມມະນາຄົມແຫ່ງຊາດ
- ພິພິດທະພັນຕາໄປສະນີຍາກອນສາມເສນໃນ
- ກົມປະຊາສັມພັນ
- ສຳນັກງານຄະນະກຳມະການປ້ອງກັນແລະປາບປາມຍາເສບຕິດ
- ກົມໂຍທາທິການແລະຜັງເມືອງ
- ທະນາຄານອອມສິນ ສຳນັກງານໃຫຍ່
- ທະນາຄານເພື່ອການສົ່ງອອກແລະນຳເຂົ້າແຫ່ງປະເທດໄທ
- ທະນາຄານພັດທະນາວິສາຫະກິດຂະໜາດກາງແລະຂະໜາດຍ່ອມແຫ່ງປະເທດໄທ
- ທະນາຄານກະສິກອນໄທ ສຳນັກພະຫົນໂຍທິນ
- ໂຮງຮຽນສາມເສນວິທະຍາໄລ
- ໂຮງກອງນ້ຳສາມເສນ ແລະພິພິດທະພັນການຮຽນຮູ້ການປະປາໄທ
ໂຮງໝໍ
[ດັດແກ້]ການຄົມມະນາຄົມ
[ດັດແກ້]ຖະໜົນ ສາຍຫຼັກໃນພື້ນທີ່ເຂດພະຍາໄທ ໄດ້ແກ່
- ຖະໜົນພະຫົນໂຍທິນ
- ຖະໜົນປະດິພັດ
- ຖະໜົນວິພາວະດີຮັງສິດ
- ຖະໜົນດິນແດງ
- ຖະໜົນພະຮາມທີ່ 6
- ຖະໜົນນະຄອນໄຊສີ
- ຖະໜົນກຳແພງເພັດ
- ທາງພິເສດສີລັດ
ສ່ວນທາງສາຍຮອງແລະທາງລັດ ໄດ້ແກ່
- ຖະໜົນສຸດທິສານວິນິດໄສ
- ຖະໜົນສາລີລັດວິພາກ
- ຖະໜົນກຳແພງເພັດ 5
- ຖະໜົນເສດສິລິ
- ຖະໜົນເສດສິລິ 2
- ຊອຍພະຫົນໂຍທິນ 2 (ການຈະນາຄົມ)
- ຊອຍພະຫົນໂຍທິນ 5 (ລາຊະຄູ) ແລະຊອຍພະຮາມທີ່ 6 ຊອຍ 30 (ອາລີສັມພັນ)
- ຊອຍພະຫົນໂຍທິນ 7 (ອາລີ) ແລະຊອຍອາລີ 5 (ໃຕ້)
- ຊອຍພະຫົນໂຍທິນ 11 (ເສນາຮ່ວມ)
- ຊອຍພະຫົນໂຍທິນ 14 (ສຸພະລາດ) ແລະຊອຍອິນທາມລະ 4 (ພົງສີຈັນ 2)
- ຊອຍປະດິພັດ 4 (ເລວະດີຝັ່ງໃຕ້)
- ຊອຍປະດິພັດ 5 (ເລວະດີຝັ່ງເໜືອ)
- ຊອຍພະຮາມທີ່ 6 ຊອຍ 37 (ລະນອງ 1)
ລະບົບຂົນສົ່ງມວນຊົນ
- ໃນພື້ນທີ່ເຂດພະຍາໄທ ຕາມແນວເໜືອຖະໜົນພະຫົນໂຍທິນ ມີສະຖານີສະພານຄວາຍ ສະຖານີສະໜາມເປົ້າ ແລະສະຖານີອາລີຂອງລົດໄຟຟ້າບີທີເອສ
ລົດໄຟ
- ທາງລົດໄຟສາຍເໜືອກໍຜ່ານພື້ນທີ່ເຂດນີ້ ໂດຍຖືເປັນແນວເສ້ນແບ່ງເຂດລະຫວ່າງເຂດພະຍາໄທກັບເຂດດຸສິດນຳ ມີສະຖານີສາມເສນຕັ້ງຢູ່ໃນເຂດພະຍາໄທ ໂດຍມີພື້ນທີ່ບາງສ່ວນຂອງສະຖານີຢູ່ໃນເຂດດຸສິດ
ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນອື່ນ
[ດັດແກ້]ອ້າງອິງ
[ດັດແກ້]- ↑ สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย,กองปกครองและทะเบียน สำนักปลัดกรุงเทพมหานคร. สถิติประชากรและบ้าน - จำนวนประชากรแยกรายอายุ [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก: http://stat.dopa.go.th/stat/statnew/statTDD/. สืบค้น 10 มีนาคม 2560.
- ↑ "พระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอพญาไท พ.ศ. ๒๕๐๙" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 83 (พิเศษ 39 ก): 1–3. 1 พฤษภาคม 2509. Archived from the original (PDF) on 2009-03-27. Retrieved 2016-12-19.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ สำนักวัฒนธรรม กีฬา และการท่องเที่ยว กรุงเทพมหานคร. "พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นกรุงเทพมหานคร เขตพญาไท: ประวัติของเขต." พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นกรุงเทพมหานคร. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://203.155.220.217/localmuseum/website/web2/16/history/index.html[dead link] [ม.ป.ป.]. สืบค้น 30 มีนาคม 2555.
- ↑ "ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๒๔" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 88 (พิเศษ 144 ก): 816–824. 21 ธันวาคม 2514. Archived from the original (PDF) on 2011-04-25. Retrieved 2016-12-19.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ "ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๓๓๕" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 89 (พิเศษ 190 ก): 187–201. 13 ธันวาคม 2515.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ "พระราชกฤษฎีกาแบ่งกรุงเทพมหานครออกเป็นเขต พ.ศ. ๒๕๑๖" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 90 (พิเศษ 107 ก): 4–7. 23 สิงหาคม 2516.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ "พระราชกฤษฎีกาเปลี่ยนแปลงพื้นที่เขตพญาไท เขตห้วยขวาง และเขตบางกะปิ กรุงเทพมหานคร พ.ศ. ๒๕๒๑" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 95 (48 ก): 180–184. 2 พฤษภาคม 2521. Archived from the original (PDF) on 2012-06-07. Retrieved 2016-12-19.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนแปลงพื้นที่เขตพญาไท และตั้งเขตราชเทวี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 106 (พิเศษ 208 ง): 9. 24 พฤศจิกายน 2532. Archived from the original (PDF) on 2012-06-07. Retrieved 2016-12-19.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนแปลงพื้นที่เขตพญาไท เขตราชเทวี เขตห้วยขวาง และตั้งเขตดินแดง กรุงเทพมหานคร" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 110 (พิเศษ 184 ง): 3–6. 10 พฤศจิกายน 2536. Archived from the original (PDF) on 2012-06-07. Retrieved 2016-12-19.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ สำนักบริหารการทะเบียน. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "จำนวนประชากรและบ้าน." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.dopa.go.th/xstat/popyear.html 2556. สืบค้น 3 เมษายน 2556.