ພາສາຂະແມ
| ພາສາຂະແມ ភាសាខ្មែរ / ខេមរភាសា | ||
|---|---|---|
| ສຽງອ່ານ: | [pʰiəsaː kʰmae], ເພຍຊາຂະແມ [kʰeːmarapʰiəsaː], ເຄມາຣາເພຍຊາ | |
| ເວົ້າໃນ: | ກຳປູເຈຍ ໄທ (ພາກຕາເວັນອອກແລະພາກອີສານ) ຫວຽດນາມ (ເຂດທົ່ງພຽງແມ່ນ້ຳຂອງ ແລະ ພາກຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້) | |
| ຈຳນວນຜູ້ເວົ້າ: | 16 ລ້ານຄົນ | |
| ຕະກູນພາສາ: | ອອສໂຕຣອາຊີຕິກ ຂະແມ ພາສາຂະແມ | |
| ລະບົບການຂຽນ: | ອັກສອນຂະແມ ອັກສອນເບວລ໌ຂະແມ | |
| ສະຖານະທາງການ | ||
| ພາສາທາງການໃນ: |  ກຳປູເຈຍ
| |
| ຜູ້ວາງລະບຽບ: | ບໍ່ມີ | |
| ລະຫັດພາສາ | ||
| ISO 639-1: | km | |
| ISO 639-2: | khm | |
| ISO 639-3: | — | |
| ໝາຍເຫດ: ບົດຄວາມນີ້ມີສັນຍະລັກສັດທະອັກສອນສາກົນປາກົດຢູ່ ທ່ານອາດຕ້ອງໃຊ້ໄທປ໌ເຟຊທີ່ຮອງຮັບຢູນິໂຄດເພື່ອການສະແດງຜົນທີ່ສົມບູນ. | ||
 ສ່ວນນຶ່ງຂອງສາລານຸກົມພາສາ
| ||
ບໍລິເວນທີ່ມີການໃຊ້ພາສາຂະແມ
ພາສາຂະແມ ຫຼື ພາສາຂະເໝນ (ຂະແມ: ភាសាខ្មែរ) ແມ່ນໜຶ່ງໃນພາສາຫຼັກຂອງພາສາກຸ່ມອົດສະຕະໂລອາຊີ ແລະ ໄດ້ຮັບອິດທິພົນມາຈາກພາສາສັນສະກິດ ແລະ ພາສາບາລີ ພໍສົມຄວນ ເຊິ່ງອິດທິພົນເຫຼົ່ານີ້ ມາຈາກອິດທິພົນຂອງສາສະໜາພຸດ ແລະ ສາສະໜາຮິນດູ ຕໍ່ວັດທະນະທຳຂອງຊາວຂະແມ ໃນຂະນະທີ່ອິດທິພົນອື່ນ ໆ ເຊັ່ນ ຈາກພາສາລາວ ແລະ ພາສາໄທ. ເປັນໝາກຜົນມາຈາກການຕິດຕໍ່ກັນທາງດ້ານພາສາ ແລະ ຄວາມໃກ້ຊິດກັນໃນທາງພູມສາດ. ພາສາຂະແມແປກໄປຈາກພາສາໃນປະເທດອ້ອມແອ້ມ (ພາສາລາວ ພາສາໄທ ແລະ ພາສາຫວຽດນາມ) ເນື່ອງຈາກບໍ່ມີສຽງວັນນະຍຸດ.
ອ້າງອີງ[ດັດແກ້]
- ↑ "Languages of ASEAN". Retrieved 7 August 2017.