Jump to content

ອັກສອນລາວ

ຈາກ ວິກິພີເດຍ
ອັກສອນລາວ
ຊະນິດອັກສອນສະຫຼະປະກອບ
ພາສາເວົ້າລາວ, ອີສານ, ໄທຍ ແລະອື່ນໆ
ຊ່ວງຍຸກປ. 1350 – ປັດຈຸບັນ
ລະບົບແມ່
ລະບົບອ້າຍນ້ອງໄທຍ
ຊ່ວງຢູນິໂຄ້ດU+0E80–U+0EFF
ISO 15924Laoo
ບົດຄວາມນີ້ມີສັນຍາລັກສັກທະສາດສັກທະອັກສອນສາກົນ ຫາກບໍ່ມີການສະໜັບສະໜູນເຣັນເດີທີ່ເໝາະສົມ ທ່ານອາດເຫັນເຄື່ອງໝາຍຄຳຖາມ ກ່ອງ ຫຼື ສັນຍະລັກອື່ນແທນລັກສະນະຢູນິໂຄ້ດ
ຈາຣຶກຢູ່ຖໍ້ານາງອັນ ເມືອງຈອມເພັດ ແຂວງຫຼວງພຣະບາງ

ອັກສອນລາວ (ຄຳເຄົ້າ: ອັກສຣລາວ[1]) ເປັນອັກສອນທີ່ໃຊ້ຂຽນພາສາລາວ ເຊິ່ງໃຊ້ເປັນພາສາລັດຖະການຂອງປະເທດລາວໃນປັດຈຸບັນ ມີພະຍັນຊະນະ 33 ຕົວ ສຣະ 18 ຮູບ ປະກອບກັນເປັນ ສະຫຼະ 28 ຕົວ ວັນນະຍຸດ 4 ຮູບ ແລະເຄື່ອງໝາຍອື່ນ ໆ ອີກຈຳນວນໜຶ່ງ ພະຍັນຊະນະລາວຈະຮຽງຕົວຕາມລວງນອນ ຈາກຊ້າຍໄປຂວາ ສ່ວນສະຫຼະຈະຢູ່ໜ້າ ເທິງ ລຸ່ມ ແລະຫຼັງພະຍັນຊະນະປະກອບຄຳແລ້ວແຕ່ຊະນິດຂອງສະຫຼະ

ອັກສອນລາວບໍ່ມີການແຍກອັກສອນຕົວໃຫຍ່ຫຼືອັກສອນຕົວນ້ອຍຄືອັກສອນລະຕິນ ແລະບໍ່ມີການຍະຫວ່າງລະຫວ່າງຄຳ ເມື່ອຈົບໜຶ່ງປະໂຫຍກຈະລົງທ້າຍດ້ວຍການຍະຫວ່າງ ພ້ອມກັບມີເຄື່ອງໝາຍວັກຕອນຈຳນວນໜຶ່ງ

ພາສາລາວມີຕົວເລກເປັນຂອງຕົວເອງ ແຕ່ນິຍົມໃຊ້ເລກອາຣະບິກເປັນສ່ວນໃຫຍ່ໃນຊີວິດປະຈຳວັນ

ປະຫວັດແລະວິວັດທະນາການ

[ດັດແກ້]

ປະມານ ພ.ສ. 400 ບັນພະບູລຸດຂອງຄົນລາວໄດ້ອົບພະຍົບລົງມາຈາກຈີນຕອນໃຕ້ແລະມາຕັ້ງຖິ່ນຖານໃນດິນແດນລາວປັດຈຸບັນ ເຊິ່ງເປັນບ່ອນທີ່ມີຄົນມອນອາໄສຢູ່ກ່ອນແລ້ວ ເຊິ່ງກໍາລັງເປັນຊາດທີ່ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງໃນສະໄໝນັ້ນ ທໍາອິດກໍຄົງໃຊ້ຕົວອັກສອນມອນມາເປັນແບບ ຕໍ່ມາປະມານ ພ.ສ. 1500 ເມື່ອຂອມຂະຫຍາຍອໍານາດເຂົ້າມາໃນດິນແດນຂອງຄົນລາວເຊິ່ງຕັ້ງຢູ່ບໍລິເວນແມ່ນໍ້າຂອງຈົນມາເຖິງເມືອງຊາຍຟອງ (ເມືອງຫາດຊາຍຟອງໃນປັດຈຸບັນ) ຈາກນັ້ນກໍມີການດັດແປງອັກສອນເລື້ອຍມາ ໂດຍປາກົດອັກສອນທີ່ເລີ່ມມີຄວາມໃກ້ຄຽງກັບອັກສອນປັດຈຸບັນທີ່ເກົ່າແກ່ທີ່ສຸດແມ່ນຈາຣຶກຖໍ້ານາງອັນ ເມືອງຈອມເພັດ ແຂວງຫຼວງພະບາງ ເຊິ່ງຢູ່ໃນຍຸກດຽວກັນກັບລັດຊະການຂອງພະເຈົ້າຟ້າງຸ່ມ

ໃນແຕ່ກ່ອນ, ອັກສອນທີ່ໃຊ້ໃນລາວແມ່ນມີຫຼັກ ໆ ຢູ່ ໒ ແບບ ດັ່ງນີ້

໑. ອັກສອນທໍາ ຫຼື ໂຕທຳລາວ ເປັນອັກສອນທີ່ນຳໃຊ້ໃນການຂຽນຄໍາພີທາງພຸດທະສາສະໜາໃນສະໄໝກ່ອນ ສາມາດຂຽນຄໍາທີ່ມາຈາກພາສາບາລີ-ສັນສະກິດ ໄດ້ຄົບຖ້ວນແລະໃຊ້ໃນການຂຽນພາສາລາວກໍໄດ້ ແຕ່ບໍ່ນິຍົມໃຊ້ ໃນປັດຈຸບັນ ຍັງມີໃຊ້ຢູ່ຕາມອົງກອນທາງພຸດທະສາສະໜາຂອງລາວ ອັກສອນທໍາຂອງລາວມີຄວາມຄ້າຍຄືກັບອັກສອນທໍາຂອງສິບສອງພັນນາ ລ້ານນາ ຊຽງຕຸງ ໂດຍມີຈຸດທີ່ຂຽນຕ່າງກັນແລະຂຽນຄືກັນ

໒. ອັກສອນລາວເດີມ ເປັນອັກສອນທີ່ເກີດລຸນອັກສອນທໍາແລະມີການນໍາໃຊ້ມາຈົນເຖິງປັດຈຸບັນ ໂດຍມີການປ່ຽນແປງອັກຂະຫຼະວິທີຫຼາຍຄັ້ງ

ວິວັດທະນາການອັກສອນລາວ

ພະຍັນຊະນະ

[ດັດແກ້]

ພະຍັນຊະນະລາວປັດຈຸບັນ

[ດັດແກ້]

ພະຍັນຊະນະລາວໃນປັດຈຸບັນມີ 33 ຕົວ ໂດຍແບ່ງເປັນ

໑. ພະຍັນຊະນະເຄົ້າ 27 ຕົວ ແບ່ງເປັນ 3 ໝວດຄື ອັກສອນສູງ 6 ຕົວ ອັກສອນກາງ 8 ຕົວແລະອັກສອນຕໍ່າ 13 ຕົວ

໒. ພະຍັນຊະນະປະສົມ 6 ຕົວ

ພະຍັນຊະນະເຄົ້າ
ອັກສອນກາງ ອັກສອນສູງ ອັກສອນຕ່ຳ
ໄກ່
[k]
ໄຂ່
[kʰ]
ຄວາຍ
[kʰ]
ງົວ
[ŋ]
ຈອກ
[t͡ɕ]
ເສືອ
[s]
ຊ້າງ
[s]
ຍຸງ
[ɲ]
ເດັກ
[d]
ຕາ
[t]
ຖົງ
[tʰ]
ທຸງ
[tʰ]
ນົກ
[n]
ແບ້
[b]
ປາ
[p]
ເຜິ້ງ
[pʰ]
ຝົນ
[f]
ພູ
[pʰ]
ໄຟ
[f]
ແມວ
[m]
ຢາ
[j]
ຣາດາ
[r]
ລີງ
[l]
ວີ
[w]
ໂອ
[ʔ]
ຫ່ານ
[h]
ເຮືອນ
[h]
ພະຍັນຊະນະປະສົມ
ອັກສອນສູງ
ຫງ
[ŋ]
ຫຍ
[ɲ]
ຫນ
[n]
ຫມ
[m]
ຫລ
[l]
ຫວ
[w]
ຫມ ຫຼ

ພະຍັນຊະນະລາວທີ່ຄວນໃຊ້ຄືນ

[ດັດແກ້]
ຕົວອັກສອນລາວບູຮານ

ນອກຈາກທີ່ກ່າວມານັ້ນ ຍັງມີພະຍັນຊະນະອີກ 14 ໂຕທີ່ໃຊ້ໃນການຂຽນຄໍາທີ່ມາຈາກພາສາປາລີ-ພາສາສັນສະກິດ ເຊິ່ງມີຄວາມໃກ້ຄຽງກັບພະຍັນຊະນະໄທແລະຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການໃຫ້ໃຊ້ຂຽນພາສາທາງລັດຖະການໃນປັດຈຸບັນ [2]

ພະຍັນຊນະລາວທີ່ຄວນໃຊ້ຄືນ
ຕົວລາວ ຕົວໄທ ຕົວລາວ ຕົວໄທ

[kʰ]

[tʰ]

[s]

[n]

[s]

[tʰ]

[ɲ]

[pʰ]

[d]/[t]

[s]

[tʰ]

[s]

[tʰ]/[d]

[l]

ສະຫຼະ

[ດັດແກ້]

ສະຫຼະລາວໃນປັດຈຸບັນມີ 28 ຕົວແບ່ງເປັນ

ສະຫຼະແບ່ງຕາມລັກສະນະການປະກອບ

[ດັດແກ້]

໑. ສະຫຼະເຄົ້າ 18 ຕົວ

໒. ສະຫຼະປະສົມ 6 ຕົວ

໓. ສະຫຼະພິເສດ 4 ຕົວ

ສະຫຼະແບ່ງຕາມລັກສະນະການປະກອບ
ສະຫຼະເຄົ້າ ສະຫຼະປະສົມ ສະຫຼະພິເສດ
ບໍ່ມີຕົວສະກົດ ມີຕົວສະກົດ IPA ບໍ່ມີຕົວສະກົດ ມີຕົວສະກົດ IPA ບໍ່ມີຕົວສະກົດ ມີຕົວສະກົດ IPA
-ະ -ັ- [a] ເ-ັຍ ມາຈາກ -ິ + -ະ -ັຽ- [ia] ໃ- ມາຈາກ -ະ + ຍ [aj]
-າ -າ- [aː] ເ-ຍ ມາຈາກ -ີ + -າ -ຽ- [iːa] ໄ- ມາຈາກ -ະ + ຍ [aj]
-ິ -ິ- [i] ເ-ຶອ ມາຈາກ -ຸ + -ະ ເ-ຶອ- [ɯa] -ຳ ມາຈາກ -ະ + ມ [am]
-ີ -ີ- [iː] ເ-ືອ ມາຈາກ -ູ + -າ ເ-ືອ- [ɯːa] ເ-ົາ ມາຈາກ -ະ + ວ [aw]
-ຶ -ຶ- [ɯ] -ົວະ ມາຈາກ -ຶ + -ະ -ັວ- [ua]
-ື -ື- [ɯː] -ົວ ມາຈາກ -ື + -າ -ວ- [uːa]
-ຸ -ຸ- [u]
-ູ -ູ- [uː]
ເ-ະ ເ-ັ- [e]
ເ- ເ-- [eː]
ແ-ະ ແ-ັ- [ɛ]
ແ- ແ-- [ɛː]
ໂ-ະ -ົ-[3], ໂ-ັ-[4] [o]
ໂ- ໂ-- [oː]
ເ-າະ -ັອ- [ɔ]
-ໍ -ອ- [ɔː]
ເ-ິ ເ-ິ- [ɤ]
ເ-ີ ເ-ີ- [ɤː]

ສະຫຼະແບ່ງຕາມລັກສະນະການອອກສຽງ

[ດັດແກ້]

໑. ສະຫຼະສຽງສັ້ນ 16 ຕົວ

໒. ສະຫຼະສຽງຍາວ 14 ຕົວ

ສະຫຼະແບ່ງຕາມລັກສະນະການອອກສຽງ
ສະຫຼະສຽງສັ້ນ ສະຫຼະສຽງຍາວ
ບໍ່ມີຕົວສະກົດ ມີຕົວສະກົດ IPA ບໍ່ມີຕົວສະກົດ ມີຕົວສະກົດ IPA
-ະ -ັ- [a] -າ -າ- [aː]
-ິ -ິ- [i] -ີ -ີ- [iː]
-ຶ -ຶ- [ɯ] -ື -ື- [ɯː]
-ຸ -ຸ- [u] -ູ -ູ- [uː]
ເ-ະ ເ-ັ- [e] ເ- ເ-- [eː]
ແ-ະ ແ-ັ- [ɛ] ແ- ແ-- [ɛː]
ໂ-ະ -ົ-[5], ໂ-ັ-[6] [o] ໂ- ໂ-- [oː]
ເ-າະ -ັອ- [ɔ] -ໍ -ອ- [ɔː]
ເ-ິ ເ-ິ- [ɤ] ເ-ີ ເ-ີ- [ɤː]
ເ-ັຍ -ັຽ- [ia] ເ-ຍ -ຽ- [iːa]
ເ-ຶອ ເ-ຶອ- [ɯa] ເ-ືອ ເ-ືອ- [ɯːa]
-ົວະ -ັວ- [ua] -ົວ -ວ- [uːa]
ໃ- [aj]
ໄ- [aj]
-ຳ [am]
ເ-ົາ [aw]

ວັນນະຍຸດ

[ດັດແກ້]

ວັນນະຍຸດລາວມີ 4 ຮູບ 5 ສຽງ ດັ່ງນີ້

ຮູບວັນນະຍຸດ

[ດັດແກ້]

ວັນນະຍຸດໃນພາສາລາວມີ 4 ຮູບ ດັ່ງນີ້

ໄມ້ເອກ (-່), ໄມ້ໂທ (-້), ໄມ້ຕີ (-໊) ແລະ ໄມ້ຈັດຕະວາ (-໋)

ຢ່າງໃດກໍຕາມ ໃນອະດີດ ມີວັນນະຍຸດຢູ່ພຽງ 2 ຮູບ ຄື ໄມ້ເອກ (-່) ແລະ ໄມ້ໂທ (-້)[7]

ສຽງວັນນະຍຸດ

[ດັດແກ້]

ສຽງວັນນະຍຸດລາວຕາມລະດັບມາດຕະຖານມີ 5 ສຽງ ດັ່ງນີ້

  • ສຽງສາມັນ ແບ່ງເປັນ 2 ສຽງຄື ສຽງສາມັນສູງ (ສຽງສູງສະເໝີ) ແລະ ສຽງສາມັນຕໍ່າ (ສຽງຕໍ່າສະເໝີ)
  • ສຽງເອກ (ສຽງກາງສະເໝີ)
  • ສຽງໂທ (ສຽງສູງຕົກ)
  • ສຽງຕີ (ສຽງກາງຕົກ)
  • ສຽງຈັດຕະວາ (ສຽງຕໍ່າຂຶ້ນສູງ)

ການຜັນສຽງວັນນະຍຸດ

[ດັດແກ້]

ໂດຍທົ່ວໄປ ພາສາລາວແຕ່ລະພະຍາງຈະຜັນວັນນະຍຸດໄດ້ 5 ສຽງ ໂດຍການຜັນສຽງວັນນະຍຸດຕ້ອງພິຈາລະນາລັກສະນະ 3 ຢ່າງຄື ຕົວແກນ (ອັກສອນສູງ ອັກສອນກາງ ອັກສອນຕໍ່າ) ພະຍາງ (ພະຍາງເປັນ ພະຍາງຕາຍ) ແລະ ສຽງສະຫຼະ (ສຽງສັ້ນ ສຽງຍາວ)

ຕົວແກນ-ພະຍາງ-ສຽງສະຫຼະ ສຽງສາມັນ ສຽງເອກ ສຽງໂທ ສຽງຕີ ສຽງຈັດຕະວາ ພື້ນສຽງ
ອັກສອນກາງ ພຍາງຄ໌ຕາຍ ສຽງສັ້ນ ກະ ກ໊ະ - - - ສຽງສາມັນ
ອັກສອນກາງ ພຍາງຄ໌ຕາຍ ສຽງຍາວ - - ກ້າດ ກາດ - ສຽງຕີ
ອັກສອນກາງ ພຍາງຄ໌ເປັນ ສຽງສັ້ນ ກັນ ກັ່ນ ກັ່ນ ກັ້ນ ກັ໋ນ ສຽງສາມັນ
ອັກສອນກາງ ພຍາງຄ໌ເປັນ ສຽງຍາວ ກາ ກ່າ ກ້າ ກ໊າ ກ໋າ ສຽງສາມັນ
ອັກສອນສູງ ພຍາງຄ໌ຕາຍ ສຽງສັ້ນ ຂະ - - - - ສຽງສາມັນ
ອັກສອນສູງ ພຍາງຄ໌ຕາຍ ສຽງຍາວ - - - ຂາດ - ສຽງຕີ
ອັກສອນສູງ ພຍາງຄ໌ເປັນ ສຽງສັ້ນ - ຂັ່ນ - ຂັ້ນ ຂັນ ສຽງຈັດຕະວາ
ອັກສອນສູງ ພຍາງຄ໌ເປັນ ສຽງຍາວ - ຂ່າ - ຂ້າ ຂາ ສຽງຈັດຕະວາ
ອັກສອນຕໍ່າ ພຍາງຄ໌ຕາຍ ສຽງສັ້ນ ຄ໋ະ ຄະ - - - ສຽງເອກ
ອັກສອນຕໍ່າ ພຍາງຄ໌ຕາຍ ສຽງຍາວ - - ຄາດ ຄ໊າດ ສຽງໂທ
ອັກສອນຕໍ່າ ພຍາງຄ໌ເປັນ ສຽງສັ້ນ ຄັນ ຄັ່ນ ຄັ້ນ ຄັ໊ນ ຄັ໋ນ ສຽງສາມັນ
ອັກສອນຕໍ່າ ພຍາງຄ໌ເປັນ ສຽງຍາວ ຄາ ຄ່າ ຄ້າ ຄ໊າ ຄ໋າ ສຽງສາມັນ

ພະຍາງເປັນຂອງອັກສອນກາງແລະອັກສອນຕໍ່າ ບໍ່ວ່າຈະເປັນສະຫຼະສຽງສັ້ນຫຼືສະຫຼະສຽງຍາວກໍຜັນວັນຍຸດແບບດຽວກັນແລະມີພື້ນສຽງຄືກັນ ລວມທັງພະຍາງເປັນຂອງອັກສອນສູງ ບໍ່ວ່າຈະເປັນສະຫຼະສຽງສັ້ນຫຼືສະຫຼະສຽງຍາວກໍຜັນວັນຍຸດແບບດຽວກັນແລະມີພື້ນສຽງຄືກັນ ແຕ່ມີຜັນໄດ້ໜ້ອຍກວ່າ 2 ສຽງ

ຕົວເລກ

[ດັດແກ້]

ຕົວເລກທີ່ເປັນອັກສອນລາວເອີ້ນວ່າ ເລກລາວ ມີລັກສະນະດັ່ງນີ້

ຕົວເລກລາວ ຕົວເລກອາຣະບິກ ຄຳອ່ານ
0 ສູນ
1 ໜຶ່ງ
2 ສອງ
​໓ 3 ສາມ
4 ສີ່
5 ຫ້າ
6 ຫົກ
7 ເຈັດ
8 ແປດ
9 ເກົ້າ

ວິທີການບອກຈໍານວນແລະນັບເລກໃຊ້ລະບົບດຽວກັບເລກຮິນດູ-ອາຣະບິກອື່ນ ໆ

ເຄື່ອງໝາຍວັກຕອນ

[ດັດແກ້]

ເບິ່ງໄດ້ທີ່ບົດຄວາມ ເຄື່ອງໝາຍວັກ


ອ້າງອີງ

[ດັດແກ້]
  1. ສິລາ ວີຣະວົງສ໌, ມະຫາ. (1935). ໄວຍາກຣນ໌ລາວ (໑) ອັກຂຣະວິທີ. ໂຮງພິມພ໌ເອກສ໌ແຕຼມໂອຣຽງ.
  2. Rajan, V., Mitchell, B., Jansche, M., Brawer, S. (2017). L2/17-106 "Proposal to Encode Lao Characters for Pali".
  3. ເມື່ອ ກ ດ ບ ງ ມ ນ ສະກົດ
  4. ເມື່ອ ຍ ວ ສະກົດ
  5. ເມື່ອ ກ ດ ບ ງ ມ ນ ສະກົດ
  6. ເມື່ອ ຍ ວ ສະກົດ
  7. ສິລາ ວີຣະວົງສ໌, ມະຫາ. (1935). ໄວຍາກຣນ໌ລາວ (໑) ອັກຂຣະວິທີ. ໂຮງພິມພ໌ເອກສ໌ແຕຼມໂອຣຽງ.
  • ສິລາ ວີຣະວົງສ໌, ມະຫາ. (1935). ໄວຍາກຣນ໌ລາວ (໑) ອັກຂຣະວິທີ. ໂຮງພິມພ໌ເອກສ໌ແຕຼມໂອຣຽງ.
  • ພູມີ ວົງວິຈິດ. (1967). ໄວຍາກອນລາວ. ພິມເທື່ອທີ 1. ພະແນກສຶກສາສູນກາງ.
  • ຄນະກັມມະການວັນນະຄະດີ. (1968). ໄວຍາກອນລາວ ພາກ ໑ ອັກຂຣະວິທີ. ພິມເທື່ອທີ 6. ວຽງຈັນທນ໌:ຄນະກັມມະການວັນນະຄະດີ.
  • ສິລາ ວີຣະວົງສ໌, ມະຫາ. (1962). ຫລັກພາສາລາວ. ພິມເທື່ອທີ 1.
  • ສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າວິທະຍາສາດການສຶກສາ (ສສກ). (2021). ໄວຍາກອນລາວປັດຈຸບັນ ພາກອັກຂະຫຼະວິທີ. ວຽງຈັນ:ໂຮງພິມລາວຢູນິພຣິນ ຈຳກັດ