Jump to content

ພາສາຈີນມາດຕະຖານ

ຈາກ ວິກິພີເດຍ
(ປ່ຽນເສັ້ນທາງມາຈາກ ພາສາຈີນມາດຖານ)
ພາສາຈີນມາດຕະຖານ
Modern Standard Mandarin
Modern Standard Mandarin
普通话 / 普通話 Pǔtōnghuà
国语 / 國語 Guóyǔ
华语 / 華語 Huáyǔ
ປະເທດທີ່ມີການເວົ້າຈີນ, ສິງກະໂປ
ຈຳນວນຜູ້ເວົ້າunknown (has begun acquiring native speakers cited 1988, 2014)[1][2]
L2 speakers: 7% of China (2014)[3][4]
ຕະກຸນພາສາ
ຮູບແບບກ່ອນໜ້າ
Middle Mandarin
  • ພາສາຈີນມາດຕະຖານ
ລະບົບການຂຽນTraditional Chinese
Simplified Chinese
Mainland Chinese Braille
Taiwanese Braille
Two-Cell Chinese Braille
ສະຖານະພາບທາງການ
ພາສາທາງການ
ຜູ້ວາງລະບຽບNational Language Regulating Committee (China)[5]
National Languages Committee (Taiwan)
Promote Mandarin Council (Singapore)
Chinese Language Standardisation Council (Malaysia)
ລະຫັດພາສາ
ISO 639-3
ປະເທດທີ່ໃຊ້ພາສາຈີນມາດຕະຖານເປັນພາສາທາງການ

ພາສາຈີນມາດຕະຖານ (ອັງກິດ: Standard Chinese) ຫຼື ຜູທົງຮວ່າ (ຈີນ: 普通话/普通話; ພິນອິນ: Pǔtōnghuà; "ພາສາທົ່ວໄປ") ເປັນພາສາມາດຕະຖານເຊິ່ງເປັນພາສາລັດຖະການພຽງໜຶ່ງດຽວຂອງປະເທດຈີນແລະປະເທດໄຕ້ຫວັນ ທັງຍັງເປັນໜຶ່ງໃນ ພາສາລັດຖະການທັງສີ່ຂອງປະເທດສິງກະໂປ ພາສາຈີນມາດຕະຖານອອກສຽງຕາມສຳນຽງເປີຍຈິ່ງ (北京話) ໃຊ້ຄຳສັບຕາມສຳນຽງກາງ ແລະ ໃຊ່ໄວຍາກອນຕາມພາສາຈີນທີ່ໃຊ້ຂຽນໃນຊີວິດປະຈຳວັນ (written vernacular Chinese)

ພາສາຈີນມາດຕະຖານມີວັນນະຍຸດເຊັ່ນດຽວກັບພາສາຈີນແບບອື່ນໆ ເມື່ອທຽບກັບພາສາຈີນທີ່ໃຊ້ໃນພາກໃຕ້ແລ້ວ ພາສາຈີນມາດຕະຖານມີພະຍັນຊະນະຕົ້ນຫຼາຍກວ່າ ແຕ່ມີສະລະ ພະຍັນຊະນະທ້າຍ ແລະ ວັນນະຍຸດ ນ້ອຍກວ່າ ນອກຈາກນີ້ ພາສາຈີນມາດຕະຖານຍັງເນັ້ນຫົວເລື່ອງ (topic-prominent) ແລະ ລຽງປະໂຫຍກແບບປະທານ-ກິລິຍາ-ກຳ

ພາສາຈີນມາດຕະຖານນັ້ນໃຊ້ອັກສອນດັ້ງເດີມຫຼືແບບງ່າຍຂຽນກໍໄດ້ສ່ວນການຖອດເປັນພາສາໂຣມັນນັ້ນໃຊ້ອັກສອນພິ່ນອິ່ນແບບຮັ້ນ

ອ້າງອີງ

[ດັດແກ້]
  1. Norman (1988), pp. 251.
  2. Liang (2014), p. 45.
  3. Luo, Chris. "One-third of Chinese do not speak Putonghua, says Education Ministry", 22 September 2014
  4. Only 7% of people in China speak proper Putonghua: PRC MOE, Language Log, 2014 Sept. 24
  5. http://www.china-language.gov.cn/ Archived 2015-12-18 at the Wayback Machine (Chinese)