ເທວະນາການ
ເທວະນາການ (देवनागरी; IAST: Devanāgarī) ເປັນ ຕົວໜັງສືອິນດິກ ທີ່ໃຊ້ໃນ ອະນຸທະວີບອິນເດຍ. ຍັງເອີ້ນວ່າ Nāgari (ສັນສະກິດ नागरि, Nāgari),[1] ມັນ ເປັນ abugida ຊ້າຍ ໄປ ຂວາ (ປະ ເພດ ຂອງ ລະ ບົບ ການ ຂຽນ segmental), ອີງ ໃສ່ script Brāhmi ວັດ ຖຸ ບູ ຮານ.[2] ມັນແມ່ນຫນຶ່ງໃນ ຕົວອັກສອນທາງການຂອງສາທາລະນະຂອງອິນເດຍ ແລະ ເນປານ. ມັນໄດ້ຖືກພັດທະນາແລະນໍາໃຊ້ເປັນປົກກະຕິໂດຍສັດຕະວັດທີ 8 CE[1] ແລະບັນລຸຮູບແບບທີ່ທັນສະໄຫມໂດຍ 1000 CE.[3] ອັກສອນເທວະນາການ, ປະກອບດ້ວຍ 48 ຕົວອັກສອນຕົ້ນຕໍ, ລວມທັງ 14 ຕົວອັກສອນແລະ 34 ພະຍັນຊະນະ,[4] ເປັນ ລະບົບການຂຽນທີ່ໄດ້ຮັບການຮັບຮອງເອົາ ຢ່າງກວ້າງຂວາງທີ່ສຸດສີ່ໃນໂລກ,[5][6] ຖືກນໍາໃຊ້ຫຼາຍກວ່າ 120 ພາສາ.[7]
ເອກະສານອ້າງອີງ
[ດັດແກ້]- ↑ 1.0 1.1 The Culture of India.
- ↑ "ແມ່ແບບ:Google books". Gazetteer of the Bombay Presidency.
- ↑ Indian Epigraphy.
- ↑ "Devanagari – an overview | ScienceDirect Topics".
{{cite web}}:|archive-url=requires|archive-date=(help);|archive-url=requires|url=(help); Missing or empty|url=(help) - ↑ "The World's 5 Most Commonly Used Writing Systems".
{{cite web}}:|archive-url=requires|archive-date=(help);|archive-url=requires|url=(help); Missing or empty|url=(help) - ↑ "Devanagari script".
{{cite web}}:|archive-url=requires|archive-date=(help);|archive-url=requires|url=(help); Missing or empty|url=(help) - ↑ Devanagari (Nagari), Script Features and Description