ສົນທະນາ:ໂທລະຄົມມະນາຄົມ

'ປະຫວັດຄວາມເປັນມາຂອງຄື້ນວິທະຍຸ'

ໃນຊຸມປີ 1864 ມີນັກວິທະຍາສາດຄົນນຶ່ງຊື່ວ່າ James Clerk Maxwell ໄດ້ຂຽນທິດສະດີແມ່ເຫຼັກໄຟຟ້າເອົາໄວ້ ໂດຍເວົ້າວ່າ : " ເມື່ອສະໜາມແມ່ເຫຼັກບໍລິເວນນຶ່ງປ່ຽນແປງ ຈະໜ່ຽວນຳໃຫ້ເກີດສະໜາມໄຟຟ້າ ໂດຍສະໜາມທີ່ຖືກໜ່ຽວນຳນີ້ຈະມີແນວຕັ້ງສາກກັບທິດທາງການເຄື່ອນທີ່ ຂອງສະໜາມແມ່ເຫຼັກທີ່ຖືກປ່ຽນແປງ ແລະ ໃນລັກສະນະດຽວກັນ ເມື່ອມີການປ່ຽນແປງຂອງສະໜາມໄຟຟ້າກໍ່ຈະໜ່ຽວນຳໃຫ້ເກີດສະໜາມແມ່ເຫຼັກ ໃນແນວທີ່ຕັ້ງສາກກັບສະໜາມໄຟຟ້າທີ່ປ່ຽນແປງເຊັ່ນກັນ " ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງສາມາດເວົ້າໄດ້ວ່າຄື້ນວິທະຍຸກໍ່ຄື ຄື້ນແມ່ເຫຼັກໄຟຟ້າ ນັ້ນເອງ.

ການຄົ້ນພົບຂອງແມັກເວວ ເປັນພຽງທິດສະດີເທົ່ານັ້ນ ຫຼັງຈາກນັ້ນຕໍ່ມາອີກ 13 ປີຈຶ່ງມີນັກວິທະຍາດຊື່ວ່າ Heinrich Hertz ໄດ້ທຳການທົດລອງ ໂດຍໃຊ້ ຂົດລວດໜ່ຽວນຳຈົນເຮັດໃຫ້ເກີດເປັນປະກາຍໄຟທີ່ດ້ານສົ່ງ ຈາກນັ້ນກໍ່ມີປະກາຍໄຟເກີດຂື້ນທີ່ດ້ານຮັບດ້ວຍ ທັງທີ່ຂົດລວດທັງສອງນີ້ບໍ່ໄດ້ຕໍ່ກັນ ຊື່ງເປັນການພິສູດວ່າທິດສະດີເລື່ອງຂອງການໜ່ຽວນຳຂອງສະໜາມແມ່ເຫຼັກ ແລະ ສະໜາມໄຟຟ້າຂອງ ແມັກເວວ ແມ່ນຄວາມຈິງ ຈາກນັ້ນກໍ່ມີການສຶກສາກ່ຽວກັບ ຄື້ນແມ່ເຫຼັກໄຟຟ້າ ຫລາຍຂື້ນ ຈົນກາຍມາເປັນຄື້ນວິທະຍຸທີ່ເຮົານຳມາໃຊ້ວຽກຈົນເຖິງປະຈຸບັນນີ້ເອງ. (ກະລຸນາເພີ້ມເຕີ້ມໃຫ້ສົມບູນ)