ສົງຄາມອິນດູຈີນຄັ້ງທີສາມ
ສົງຄາມອິນດູຈີນຄັ້ງທີສາມ ແມ່ນການປະທະກັນທາງດ້ານອາວຸດທີ່ຕິດພັນກັນ, ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນກຸ່ມຄອມມູນິດຕ່າງໆກ່ຽວກັບອິດທິພົນຍຸດທະສາດໃນ ອິນດູຈີນ ພາຍຫຼັງໄຊຊະນະຂອງຄອມມູນິດຫວຽດນາມໃຕ້, ລາວ, ແລະກຳປູເຈຍໃນປີ 1975.[1] ການປະທະກັນຕົ້ນຕໍແມ່ນຍ້ອນການສືບຕໍ່ບຸກໂຈມຕີແລະບຸກ ລຸກຂອງຂະເໝນແດງ ເຂົ້າໄປໃນດິນແດນຫວຽດນາມທີ່ເຂົາເຈົ້າຊອກຫາຍຶດເອົາຄືນ. ການບຸກລຸກເຫຼົ່ານີ້ຈະສົ່ງຜົນໃຫ້ເກີດ ສົງຄາມກຳປູເຈຍ-ຫວຽດນາມ ທີ່ຫວຽດນາມເປັນເອກະພາບໃໝ່ໄດ້ໂຄ່ນລົ້ມລະບອບ Pol Pot ແລະຂະເໝນແດງ, ສົ່ງຜົນໃຫ້ ກຳປູເຈຍສິ້ນສຸດການຂ້າລ້າງເຜົ່າພັນ . ຫວຽດນາມ ໄດ້ຕິດຕັ້ງລັດຖະບານທີ່ນຳພາໂດຍບັນດາຝ່າຍຄ້ານຂອງ ໂປໂລໂປ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ທ່ານ ຮຸນ ເຊນ, ອະດີດຜູ້ບັນຊາການຂະເໝນແດງ. ສິ່ງດັ່ງກ່າວໄດ້ພາໃຫ້ຫວຽດນາມຍຶດຄອງກຳປູເຈຍເປັນເວລາໜຶ່ງທົດສະວັດ. ການທີ່ຫວຽດນາມ ເລັ່ງທຳລາຍຂະເໝນແດງຢ່າງສິ້ນເຊີງ ໄດ້ພາໃຫ້ເຂົາເຈົ້າທໍາ ການບຸກໂຈມຕີເຂດຊາຍແດນໃນປະເທດໄທ ຕໍ່ພວກທີ່ໄດ້ຈັດໃຫ້ມີສະຖານທີ່ສັກສິດ. ພາຍຫຼັງກອງປະຊຸມສັນຕິພາບປາຣີປີ 1989, ຫວຽດນາມໄດ້ຖອນທະຫານອອກຈາກກຳປູເຈຍ. ໃນທີ່ສຸດ, ການສູ້ຮົບກັບທະຫານປົກກະຕິໃນພາກພື້ນໄດ້ສິ້ນສຸດລົງຫຼັງຈາກການລົງນາມໃນສັນຍາສັນຕິພາບປາຣີປີ 1991. ຢູ່ລາວ, ການກະບົດ ຍັງດຳເນີນຢູ່, ເຖິງແມ່ນວ່າຈະໜ້ອຍລົງຕັ້ງແຕ່ປີ 2007 ເປັນຕົ້ນມາ, ໂດຍລັດຖະບານໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນຈາກທັງຈີນ ແລະ ຫວຽດນາມ.
ເບິ່ງນຳ
[ດັດແກ້]- ສົງຄາມອິນດູຈີນຄັ້ງທຳອິດ
- ຈີນ-ໂຊວຽດແບ່ງແຍກ
- ສົງຄາມຫວຽດນາມ