Jump to content

ສາທາລະນະລັດ ເທີກີສະຖານ ຕາເວັນອອກທີສອງ

ຈາກ ວິກິພີເດຍ
ສາ​ທາ​ລະ​ນະ​ລັດ ເທີກີສະຖານ ຕາ​ເວັນ​ອອກ

شەرقىي تۈركىستان جۇمھۇرىيىتى  (Uighur)
1944–1946
ທຸງຊາດຕາ​ເວັນ​ອອກ ເທີກີສະຖານ​
ທຸງ​ທີ່​ໄດ້​ບິນ​ຕາມ​ຄວາມ​ເປັນ​ເອ​ກະ​ລາດ​
ຂອບເຂດດິນແດນຂອງສາທາລະນະລັດ ເທີກີສະຖານ ຕາເວັນອອກທີສອງ (ສີແດງ), ກວມເອົາສາມເມືອງຂອງ Ili, Tarbagatay ແລະ Altay.
ຂອບເຂດດິນແດນຂອງສາທາລະນະລັດ ເທີກີສະຖານ ຕາເວັນອອກທີສອງ (ສີແດງ), ກວມເອົາສາມເມືອງຂອງ Ili, Tarbagatay ແລະ Altay.
ສະຖານະSatellite state of the Soviet Union[1][2][3][4]
ເມືອງຫຼວງGhulja[5]
ພາສາທົ່ວໄປUyghur (official, 1944–1945)[6]
ສາສະໜາ
Islam (majority; official, 1945–1946)[6]
ການປົກຄອງUnitary republic under an interim government[7]
President 
• 1944–1946
Elihan Tore
Vice President 
• 1944–1946
Hakim Beg Khoja
ເອກະລາດ 
ຍຸກປະຫວັດສາດWorld War II ·Cold War
• ການເລີ່ມຕົ້ນຂອງ Ili Rebellion
ວັນທີ 7 ພະຈິກ 1944
• ປະກາດເອກະລາດ
12 ພະຈິກ 1944
27 ມິຖຸນາ 1946
• ຍຸບ​ເລີກ​ລັດຖະບານ​ປະສົມ
12 ສິງຫາ 1947
ປະຊາກອນ
• 1944 ປະມານ
705,168[8]
ກ່ອນໜ້າ
ຖັດໄປ
ແຂວງຊິນຈຽງ, ສາທາລະນະລັດຈີນ
ແຂວງຊິນຈຽງ, ສາທາລະນະລັດຈີນ
ປັດຈຸບັນເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງຈີນ

ສາ​ທາ​ລະ​ນະ​ລັດ ເທີກີສະຖານ ຕາ​ເວັນ​ອອກ (ETR) ເປັນ ​ລັດ​ດາວ​ທຽມ ​ທີ່​ມີ​ອາ​ຍຸ​ສັ້ນ​ຂອງ ​ສະ​ຫະ​ພາບ​ໂຊ​ວຽດ ​ໃນ​ພາກ​ເຫນືອ ຊິນຈຽງ (ຕາ​ເວັນ​ອອກ ເທີກີສະຖານ​)​, ເຊິ່ງ​ມີ​ຢູ່​ແຕ່​ປີ 1944 ຫາ 1946​. ມັນມັກຈະຖືກອະທິບາຍວ່າເປັນ ສາທາລະນະລັດ ເທີກີສະຖານ ຕາເວັນອອກທີສອງ ເພື່ອແຍກມັນອອກຈາກ ສາທາລະນະລັດ ເທີກີສະຖານ ຕາເວັນອອກທໍາອິດ (1933-1934), ແຕ່ "ທີສອງ" ບໍ່ເຄີຍເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງຊື່ຢ່າງເປັນທາງການ.

ອ້າງອີງ

[ດັດແກ້]
  1. David D. Wang. Under the Soviet Shadow: The Yining Incident; Ethnic Conflicts and International Rivalry in Xinjiang, 1944–1949. p. 406.
  2. "The Soviets in Xinjiang (1911–1949)". Archived from the original on 23 October 2008. Retrieved 14 July 2010.
  3. David Wang. The Xinjiang question of the 1940s: the story behind the Sino-Soviet treaty of August 1945
  4. Into Tibet: Thomas Laird. The CIA's First Atomic Spy and His Secret Expedition to Lhasa p. 25.
  5. Forbes 1986, p. 176.
  6. 6.0 6.1 Wang 2020, pp. 145–146: "... the 1944 Precepts stipulated that the Uyghur language would serve as the republic's official language; in the 1945 Precepts this provision is again stricken from the text, and replaced with a proposal that the Interim Government of the East Turkestan Republic would grant "special support" to Islam, while also guaranteeing the "freedom to follow other religions".
  7. Wang 2020, pp. 143–144.
  8. Wang 2020, p. 265.