Jump to content

ບັນຫາການຈຳກັດລາຍຈ່າຍໃຫ້ຕໍ່າສຸດ

ຈາກ ວິກິພີເດຍ

ໃນ ເສດຖະສາດຈຸນລະພາກ, ບັນຫາການຈຳກັດໃຫ້ລາຍຈ່າຍຕໍ່າສຸດ ແມ່ນ ການພະຍາຍາມ ແກ້ໄຂບັນຫາດຽວກັນ ດ້ວຍວິທີທີ່ແຕກຕ່າງ ກັບ ບັນຫາການເຮັດໃຫ້ເກີດຜົນປະໂຫຍດສູງສຸດ: "ຂ້ອຍຕ້ອງການເງິນຫຼາຍປານໃດ ເພື່ອຈະມີຄວາມສຸກ?". ຄຳຖາມນີ້ ປະກອບດ້ວຍ 2 ພາກ. ສຳລັບຜູ້ຊົມໃຊ້ໃດໜຶ່ງ,

  • ຜູ້ຊົມໃຊ້ ຕ້ອງການເງິນຫຼາຍປານໃດ? ຕາມ ຕຳລາຜົນປະໂຫຍດ, ລາຄາ ແລະ ເປົ້າໝາຍຜົນປະໂຫຍດ. ຄຳຖາມນີ້ ສາມາດຕອບໄດ້ ໂດຍ ຕຳລາຍການຈ່າຍ.
  • ຜູ້ຊົມໃຊ້ ຈະຊື້ຫຍັງ ເພື່ອບັນລຸ ເປົ້າໝາຍຜົນປະໂຫຍດນັ້ນ ໃນຂະນະທີ່ ຈຳກັດລາຍຈ່າຍໃຫ້ຕໍ່າສຸດ? ຄຳຖາມນີ້ ສາມາດຕອບໄດ້ ໂດຍ Hicksian demand correspondence.

ຕຳລາການຈ່າຍ

[ດັດແກ້]

ໂດຍທົ່ວໄປ, ຕຳລາຍການຈ່າຍ ມີຮູບແບບດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້. ສົມມຸດຜູ້ຊົມໃຊ້ ມີ ຕຳລາຜົນປະໂຫຍດ ກຳນົດບົນ ສິນຄ້າ. ແລະ ຕຳລາການຈ່າຍ ຂອງ ຜູ້ຊົມໃຊ້ ກຳນົດ ຈຳນວນເງິນທີ່ຈຳເປັນ ເພື່ອ ຈະຊື້ ລາຍການສິນຄ້າ ໃນ ແຕ່ລະລະດັບລາຄາ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ ຜົນປະໂຫຍດ ສູງກ່ວາ ,

ໂດຍທີ່

ແມ່ນ ກຸ່ມ ຂອງ ທຸກໆການປະສົມປະສານ ທີ່ເຮັດໃຫ້ ຕຳລາຜົນປະໂຫຍດ ບໍ່ຕໍ່າກ່ວາ .

Hicksian demand correspondence

[ດັດແກ້]

ອັນທີສອງ, Hicksian demand correspondence ຖືກກຳນົດໂດຍເປັນ ການປະສົມປະສານທີ່ຖືກທີ່ສຸດ ເພື່ອບັນລຸ ຜົນປະໂຫຍດໃດໜຶ່ງ. ມັນສາມາດ ຖືກກຳນົດ ໃນລັກສະນະ ຕຳລາການຈ່າຍ ໂດຍ Marshallian demand correspondence

ຖ້າ Marshallian demand correspondence ແມ່ນ ຕຳລາໜຶ່ງ (i.e. ທີ່ມີຄຳຕອບໜຶ່ງທີ່ແຕກຕ່າງສະເໝີ), ຈະສາມາດຖືກເອີ້ນວ່າ Hicksian demand function ເຊັ່ນກັນ.

ເບິ່ງຕື່ມ

[ດັດແກ້]

ອ້າງອີງ

[ດັດແກ້]