ບາຣຽມ
ບາຣຽມ (Barium) ເປັນ ອົງປະກອບທາງເຄມີ; ມັນມີ ສັນຍາລັກ Ba ແລະ ເລກປະລໍາມະນູ 56. ມັນແມ່ນອົງປະກອບທີ 5 ໃນກຸ່ມ 2 ແລະເປັນ ໂລຫະທີ່ເປັນດ່າງອ່ອນໆຂອງແຜ່ນດິນໂລກ. ເນື່ອງຈາກວ່າມັນ ມີປະຕິກິລິຍາ ທາງເຄມີສູງ, barium ບໍ່ເຄີຍພົບເຫັນຢູ່ໃນທໍາມະຊາດເປັນອົງປະກອບທີ່ບໍ່ເສຍຄ່າ.
ແຮ່ທາດທົ່ວໄປທີ່ສຸດຂອງ ບາຣຽມ ແມ່ນ barite ( barium sulfate, BaSO4) ແລະ witherite ( barium carbonate, BaCO3). ຊື່ barium ມາຈາກ alchemical derivative "baryta", ຈາກ ກເຣັກ βαρὺς (barys), ຊຶ່ງຫມາຍຄວາມວ່າ 'ຫນັກ'. Baric ແມ່ນຮູບແບບ adjectival ຂອງ ບາຣຽມ. ບາຣຽມ ໄດ້ຖືກລະບຸວ່າເປັນອົງປະກອບໃຫມ່ໃນປີ 1772, ແຕ່ບໍ່ໄດ້ຫຼຸດລົງເປັນໂລຫະຈົນກ່ວາ 1808 ກັບການມາເຖິງຂອງ electrolysis.
ບາຣຽມ ມີຄໍາຮ້ອງສະຫມັກອຸດສາຫະກໍາຈໍານວນຫນ້ອຍ. ໃນປະຫວັດສາດ, ມັນຖືກໃຊ້ເປັນ ເຄື່ອງດູດຝຸ່ນ ສໍາລັບ ທໍ່ສູນຍາກາດ ແລະໃນຮູບແບບ oxide ເປັນການເຄືອບ emissive ສຸດ cathodes ຄວາມຮ້ອນທາງອ້ອມ. ມັນແມ່ນອົງປະກອບຂອງ YBCO (ຕົວນໍາຄວາມຮ້ອນສູງ) ແລະ electroceramics, ແລະຖືກເພີ່ມໃສ່ເຫລໍກແລະເຫລໍກຫລໍ່ເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນຂະຫນາດຂອງເມັດກາກບອນພາຍໃນຈຸລະພາກ. ທາດປະສົມບາຣຽມ ຖືກເພີ່ມໃສ່ດອກໄມ້ໄຟເພື່ອໃຫ້ມີສີຂຽວ. Barium sulfate ຖືກ ນຳ ໃຊ້ເປັນສານເຕີມແຕ່ງທີ່ບໍ່ລະລາຍຕໍ່ ນ້ ຳ ມັນເຈາະ ນ້ ຳ ມັນ. ໃນຮູບແບບທີ່ບໍລິສຸດ, ມັນຖືກນໍາໃຊ້ເປັນ ຕົວແທນ radiocontrast X-ray ສໍາລັບການຖ່າຍຮູບກະເພາະລໍາໄສ້ຂອງມະນຸດ. ທາດປະສົມ ບາຣຽມ ທີ່ລະລາຍໃນນ້ໍາແມ່ນເປັນພິດແລະຖືກນໍາໃຊ້ເປັນ ຢາຂ້າແມງໄມ້.
