ຊານໂຖ
| ຊານໂຖ | |||||||||||||||||||||||||||||
 "Shàntóu", as written in Chinese | |||||||||||||||||||||||||||||
| ຈີນປະຍຸກ | 汕头 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ຈີນດັ້ງເດີມ | 汕頭 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Postal | Swatow | ||||||||||||||||||||||||||||
| ຄວາມໝາຍໂດຍກົງ | Fish-basket Point | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
ຊານໂຖ (Shantou) ເປັນນະຄອນລະດັບແຂວງ ໃນຊາຍຝັ່ງ ພາກຕາເວັນອອກຂອງ ແຂວງກວາງຕຸ້ງ, ຈີນ, ມີປະຊາກອນທັງຫມົດ 5,502,031 ຕາມການສຳຫລວດປີ 2020 (5,391,028 ຄົນ. ປີ 2010) ແລະ ເນື້ອທີ່ບໍລິຫານ 2,248.39 ຕາລາງກິໂລແມັດ (868.11 ຕາລາງໄມລ໌) . ແນວໃດກໍດີ, ເຂດກໍ່ສ້າງ (ຫຼື ມະຫານະຄອນ) ແມ່ນໃຫຍ່ກວ່າຫລາຍໂດຍມີຜູ້ອາໄສ 12,543,024 ຄົນ ລວມທັງເມືອງ Rongcheng ແລະ Jiedong, ເຂດ Jiexi ແລະ Puning ໃນ Jieyang ແລະບວກກັບເມືອງ Chaozhou. ນີ້ແມ່ນເຂດກໍ່ສ້າງແຫ່ງທີ 5 ຕາມຄວາມເປັນຈິງ ຂອງຈີນແຜ່ນດິນໃຫຍ່ລະຫວ່າງ ເມືອງຫາງໂຈ່ວ - ເຊົາຊິງ (ຜູ້ອາໄສ 13.035.026 ຄົນ), ເມືອງຊີ່ອານ - ຊຽງຢາງ (ຜູ້ຢູ່ອາໄສ 12.283.922 ຄົນ) ແລະທຽນຈິນ (11.165.706 ຄົນ).
ເມືອງ Shantou ເປັນເມືອງສຳຄັນໃນປະຫວັດສາດຂອງຈີນໃນສະຕະວັດທີ 19 ເປັນໜຶ່ງໃນ ທ່າເຮືອສົນທິສັນຍາ ທີ່ໄດ້ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນເພື່ອການຄ້າແລະການຕິດຕໍ່ຂອງຝ່າຍຕາເວັນຕົກ, ເຄີຍແມ່ນໜຶ່ງໃນ ເຂດເສດຖະກິດພິເສດຂອງຈີນ ທີ່ໄດ້ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນຊຸມປີ 1980, ແຕ່ບໍ່ໄດ້ເກີດດອກອອກຜົນເໝືອນກັບເມືອງຕ່າງໆເຊັ່ນ. ເສີນເຈີນ, Xiamen ແລະ Zhuhai ໄດ້. ແນວໃດກໍດີ, ເຂດນີ້ຍັງຄົງເປັນສູນເສດຖະກິດພາກຕາເວັນອອກຂອງກວາງຕຸ້ງ, ແລະເປັນທີ່ຕັ້ງຂອງ ມະຫາວິທະຍາໄລ ຊານໂຖ, ແມ່ນຢູ່ພາຍໃຕ້ໂຄງການ 211 ຂອງແຂວງກວາງຕຸ້ງ.
ປະຫວັດສາດ
[ດັດແກ້]Shantou ເຄີຍເປັນບ້ານປາມົງທີ່ເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງ Tuojiang Du (鮀江都), ເຂດປົກຄອງ Jieyang ໃນສະໄຫມລາຊະວົງ Song . ມັນເປັນທີ່ຮູ້ຈັກໃນນາມ Xialing (廈嶺) ໃນລາຊະວົງຢວນ . ປີ ຄສ 1563, ຊານໂຖໄດ້ກາຍເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງ ເຂດປົກຄອງເສີນຮາຍໃນນະຄອນ Chao (Chaozhou). ໃນຕົ້ນປີ 1574, Shantou ໄດ້ຖືກເອີ້ນວ່າ Shashanping (沙汕坪). ໃນສະຕະວັດທີສິບເຈັດ, ຖານປືນໃຫຍ່ທີ່ເອີ້ນວ່າ Shashantou Cannon (沙汕頭炮臺) ໄດ້ຖືກສ້າງຂຶ້ນຢູ່ທີ່ນີ້, ແລະຊື່ສະຖານທີ່ຕໍ່ມາໄດ້ຖືກຫຍໍ້ເປັນ "Shantou". ຕາມພຶ້ນທີ່ຮຽກວ່າ Kialat.
ການເຊື່ອມຕໍ່ກັບ Shantou ຂ້າມ ຂົວ Queshi ແມ່ນ Queshi (礐石) ເຊິ່ງປະຊາຊົນທ້ອງຖິ່ນຮູ້ຈັກໃນສະຕະວັດທີ 19 ວ່າ Kakchio. ມັນເຄີຍແມ່ນສະຖານທີ່ຕົ້ນຕໍສໍາລັບສະຖານກົງສຸນອາເມລິກາແລະອັງກິດ. ປັດຈຸບັນພື້ນທີ່ດັ່ງກ່າວເປັນສວນສາທາລະນະທີ່ສວຍງາມແຕ່ບາງໂຄງສ້າງຈາກປະຫວັດສາດກ່ອນຫນ້າໄດ້ຖືກອະນຸລັກໄວ້. ໃນປີ 1860, Shantou ໄດ້ຮັບການເປີດສໍາລັບຄົນຕ່າງປະເທດແລະກາຍເປັນທ່າເຮືອການຄ້າຕາມ ສົນທິສັນຍາ Tientsin .