ການຫັກລົບ

ຮັງຂອງແສງສະຫວ່າງຖືກສະທ້ອນຢູ່ໃນຕັນພາດສະຕິກ

ໃນ ຟີຊິກ, ການຫັກລົບ ແມ່ນການປ່ຽນເສັ້ນທາງຂອງ ຄື້ນ ທີ່ມັນຜ່ານຈາກ ກາງ ຫນຶ່ງໄປຫາອີກ. ການປ່ຽນເສັ້ນທາງສາມາດເກີດຈາກການປ່ຽນແປງຂອງຄື້ນໃນຄວາມໄວຫຼືໂດຍການປ່ຽນແປງໃນຂະຫນາດກາງ. ການຫັກລົບຂອງ ແສງ ແມ່ນປະກົດການທີ່ສັງເກດໄດ້ທົ່ວໄປທີ່ສຸດ, ແຕ່ຄື້ນອື່ນໆເຊັ່ນ: ຄື້ນສຽງ ແລະ ຄື້ນນ້ຳ ຍັງປະສົບກັບການສະທ້ອນແສງ. ການສະທ້ອນຂອງຄື້ນຫຼາຍປານໃດແມ່ນຖືກກໍານົດໂດຍການປ່ຽນແປງຂອງຄວາມໄວຂອງຄື້ນແລະທິດທາງເບື້ອງຕົ້ນຂອງການແຜ່ກະຈາຍຂອງຄື້ນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບທິດທາງການປ່ຽນແປງຂອງຄວາມໄວ.

ການ​ຫັກ​ເຫີຍ​ຂອງ​ແສງ​ໃນ​ການ​ໂຕ້​ຕອບ​ລະ​ຫວ່າງ​ສອງ​ສື່​ຂອງ​ດັດ​ຊະ​ນີ refractive ທີ່​ແຕກ​ຕ່າງ​ກັນ​, ມີ n 2 > n 1 . ເນື່ອງ​ຈາກ​ວ່າ​ຄວາມ​ໄວ​ຂອງ​ໄລ​ຍະ​ແມ່ນ​ຕ​່​ໍ​າ​ໃນ​ຂະ​ຫນາດ​ກາງ​ທີ່​ສອງ ( v 2 < v 1 ​)​, ມຸມ​ຂອງ​ການ​ຫັກ​ລົບ θ 2 ແມ່ນ​ຫນ້ອຍ​ກ​່​ວາ​ມຸມ​ອຸ​ປະ​ຕິ​ເຫດ θ 1 ; ນັ້ນແມ່ນ, ray ໃນຂະຫນາດກາງດັດຊະນີທີ່ສູງກວ່າແມ່ນໃກ້ຊິດກັບປົກກະຕິ.

ປາກກາບາງສ່ວນທີ່ຈົມຢູ່ໃນໂຖປັດສະວະນ້ໍາປະກົດວ່າງໍເນື່ອງຈາກການສະທ້ອນແສງຢູ່ຫນ້ານ້ໍາ.