ການຟ້ອນລຳ
 |
ການຟ້ອນລຳ (ຄຳເຄົ້າ: ກາຣຟ້ອນຣຳ[1]) ໝາຍເຖິງ ການເຄື່ອນຍ້າຍຮ່າງກາຍ, ອຸປະກອນ ເພື່ອ ການສະແດງອອກທາງສັງຄົມ ເປັນຈັງຫວະ ໄປກັບ ຫຼື ບໍ່ໄປກັບ ດົນຕຣີ. ການຟ້ອນລຳ ທີ່ກຳເນີດຂຶ້ນ ແລະ ພັດທະນາ ຢູ່ ເຂດ, ເມືອງ ປະເທດໃດນຶ່ງ ມັກຖືກເອີ້ນວ່າ ການຟ້ອນລຳພື້ນເມືອງ. ການຟ້ອນລຳ ຢູ່ ລາວ ກໍ່ ມີ ຫຼາຍປະເພດ ເຊັ່ນ ຟ້ອນລຳວົງ, ຟ້ອນອວຍພອນ ແລະອື່ນໆ. ສຳລັບ ການຟ້ອນລຳ ທີ່ຮຽນເອົາມາຈາກ ຕ່າງປະເທດ ໂດຍສະເພາະ ແມ່ນ ເອີຣົບ ມັກໃຊ້ຄຳວ່າ ເຕັ້ນລຳ ຫຼື ເຕັ້ນ ເຊັ່ນ ເຕັ້ນດິສໂກ, ເຕັ້ນບັດສະລົບ ເປັນຕົ້ນ.
ປະເພດການຟ້ອນລຳ
[ດັດແກ້]
ອ້າງອີງ
[ດັດແກ້]- ↑ ສົມຈິຕ ພັນລັກ. (2012) ພາສາລາວລ້ານຊ້າງ ກ່ອນປີ ພ.ສ 2478; ຄ.ສ 1935 ສະບັບຄົ້ນຄວ້າ. ສົມມະນາ ການພິມ ສປປ ລາວ.