ເຂດບຶງກຸ່ມ
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ເຂດບຶງກຸ່ມ ແມ່ນ 1 ໃນ 50 ເຂດການປົກຄອງຂອງບາງກອກ ຢູ່ໃນກຸ່ມເຂດບາງກອກຕາເວັນອອກ ສະພາບໂດຍທົ່ວໄປເປັນແຫຼ່ງທີ່ຢູ່ອາໄສໜາແໜ້ນນ້ອຍໂດຍມີຍ່ານການຄ້າໜາແໜ້ນທາງຕອນກາງຂອງພື້ນທີ່
ບ່ອນຕັ້ງແລະອານາເຂດ[ດັດແກ້]
ເຂດບຶງກຸ່ມຕັ້ງຢູ່ທາງຕອນກາງຂອງຝັ່ງພະນະຄອນ ມີອານາເຂດຕິດຕໍ່ກັບພື້ນທີ່ການປົກຄອງຕ່າງໆ ຮຽງຕາມເຂັມໂມງດັງນີ້
- ທິດເໜືອ ຕິດຕໍ່ກັບເຂດບາງເຂນແລະເຂດຄັນນາຍາວ ມີຄອງຕາເຣັ່ງແລະຖະໜົນຮາມອິນທາເປັນເສັ້ນແບ່ງເຂດ
- ທິດຕາເວັນອອກ ຕິດຕໍ່ກັບເຂດຄັນນາຍາວ ມີຄອງບາງຊວດດ້ວນ ຄອງຫຼວງວິຈິດ ຄອງລຳຊະລ່າ ຄອງໜອງແຂມ ຄອງລຳປາດຸກ ຄອງລະຫັດ ຖະໜົນເສລີໄທແລະຄອງກູ່ມເປັນເສັ້ນແບ່ງເຂດ
- ທິດໃຕ້ ຕິດຕໍ່ກັບເຂດສະພານສູງ ມີຄອງແສນແສບເປັນເສັ້ນແບ່ງເຂດ
- ທິດຕາເວັນຕົກ ຕິດຕໍ່ກັບເຂດບາງກະປິແລະເຂດລາດພ້າວ ມີຄອງແສນແສບ ຖະໜົນສີບູລະພາ ຖະໜົນນະວະມິນ ຄອງລຳພັງພວຍ ຄອງຕາໜັງ ຄອງລຳຈຽກ ຄອງອ້າຍຫຼາວ ຄອງກຽງ ແລະຖະໜົນປະດິດມະນູທຳເປັນເສັ້ນແບ່ງເຂດ
ທີ່ມາຂອງຊື່ເຂດ[ດັດແກ້]
ປະມານປີ ຄ.ສ. 1843 ລັດຊະສະໄໝພະບາດສົມເດັດພະນັ່ງເກົ້າເຈົ້າຢູ່ຫົວ ເຈົ້າພະຍາບະດິນເດຊາ (ສິງ ສິງຫະເສນີ) ໄດ້ຍົກທັບໄປປາບກະບົດທີ່ເມືອງນະຄອນຈຳປາສັກແລະເມືອງຫຼວງພະບາງຈົນໄດ້ຮັບໄຊຊະນະ ແລະໄດ້ກວາດຕ້ອນຄອບຄົວຈາກຫົວເມືອງຣາຍທາງເຂົ້າມາຍັງບາງກອກ ໂດຍໃຫ້ຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ໃນພື້ນທີ່ເຂດບຶງກຸ່ມແລະເຂດຄັນນາຍາວໃນປັດຈຸບັນ[3] ໃນຍ່ານນັ້ນມີຄອງສາຍໜຶ່ງເຊິ່ງແຍກຈາກຄອງແສນແສບແລະໄຫຼຜ່ານບຶງເກົ່າແກ່ທີ່ມີຂະໜາດໃຫຍ່[4] ມີຕົ້ນກຸ່ມຂຶ້ນຢູ່ເປັນຈຳນວນຫຼາຍ[5] ຈຶ່ງເອິ້ນແຫຼ່ງນ້ຳສອງແຫ່ງນັ້ນວ່າ "ຄອງກຸ່ມ" ແລະ "ບຶງກຸ່ມ"
ປະຫວັດ[ດັດແກ້]
ເມື່ອມີຜູ້ຄົນອົບພະຍົບເຂົ້າໄປອາໄສແລະທຳມາຫາກິນໃນບໍລິເວນນີ້ເພີ່ມຂຶ້ນ ຍ່ານຄອງກຸ່ມແລະພື້ນທີ່ໄກ້ຄຽງຈຶ່ງໄດ້ຮັບການຈັດຕັ້ງແມ່ນ ຕຳບົນຄອງກຸ່ມ ເປັນຕຳບົນໜຶ່ງທີ່ຂຶ້ນກັບອຳເພີບາງກະປິ ຈັງຫວັດພະນະຄອນ ໂດຍກະຊວງມະຫາດໄທກໍໄດ້ຂະຫຍາຍເຂດສຸຂາພິບານບາງກະປິໃຫ້ຄອບຄຸມເຖິງຕຳບົນຄອງກຸ່ມດ້ວຍໃນປີ ຄ.ສ. 1963[6]
ໃນປີ ຄ.ສ. 1971 ຈັງຫວັດພະນະຄອນຖືກຮວມເຂົ້າກັບຈັງຫວັດທົນບຸລີ ປ່ຽນຖານະແມ່ນນະຄອນຫຼວງກຸງເທບທົນບຸລີ[7] ແລະໃນປີ ຄ.ສ. 1972 ຈຶ່ງປ່ຽນແປງຖານະແມ່ນກຸງເທບມະຫານະຄອນ[8] ເຊິ່ງໄດ້ປ່ຽນຄຳຮຽກເຂດການປົກຄອງໃໝ່ ຕຳບົນຄອງກຸ່ມໄດ້ຮັບການປ່ຽນແປງຖານະແມ່ນ ແຂວງຄອງກຸ່ມ ຢູ່ໃນການປົກຄອງຂອງເຂດບາງກະປິ
ເນື່ອງຈາກເຂດບາງກະປິມີພື້ນທີ່ກວ້າງຫຼາຍແລະມີປະຊາກອນໜາແໜ້ນຂຶ້ນ ເພື່ອສະດວກໃນການບໍລິຫານລາຊະການ ໃນວັນທີ່ 4 ກັນຍາ ຄ.ສ. 1989 ກະຊວງມະຫາດໄທຈຶ່ງປ່ຽນແປງພື້ນທີ່ການປົກຄອງໃໝ່ໂດຍແຂວງຄອງກຸ່ມ ແຂວງຄັນນາຍາວ ແລະແຂວງສະພານສູງມາຈັດຕັ້ງເປັນເຂດໃໝ່ໂດຍໃຊ້ຊື່ວ່າ ເຂດບຶງກຸ່ມ[9] ເນື່ອງຈາກຕັ້ງສຳນັກງານເຂດຢູ່ໄກ້ກັບສວນສາທາລະນະບຶງກຸ່ມ[5] ຈົນກະທັ່ງປີ ຄ.ສ. 1997 ກະຊວງມະຫາດໄທປະກາດປ່ຽນແປງພື້ນທີ່ເຂດບຶງກຸ່ມ ໂດຍຍົກຖານະແຂວງຄັນນາຍາວຮວມກັບພື້ນທີ່ບາງສ່ວນແຂວງຄອງກຸ່ມ[10] ຂຶ້ນເປັນເຂດຄັນນາຍາວ[11] ແລະຍົກຖານະແຂວງສະພານສູງຂຶ້ນເປັນເຂດສະພານສູງ[11]
ການແບ່ງເຂດການປົກຄອງ[ດັດແກ້]
ວັນທີ່ 20 ກໍລະກົດ ຄ.ສ. 2009 ໝ່ອມລາຊະວົງສຸຂຸມພັນ ບໍລິພັດ ຜູ້ວ່າລາຊະການບາງກອກໄດ້ລົງນາມໃນປະກາດປ່ຽນແປງພື້ນທີ່ແຂວງຄອງກຸ່ມ ແລະຕັ້ງແຂວງນະວະມິນ ແຂວງນວນຈັນ ເຂດບຶງກຸ່ມ[12] ໂດຍມີຜົນບັງຄັບເມື່ອວັນທີ່ 21 ກັນຍາ ປີດຽວກັນ ສົ່ງຜົນໃຫ້ປັດຈຸບັນ ເຂດບຶງກຸ່ມແບ່ງໜ່ວຍການປົກຄອງຍ່ອຍອອກເປັນ 3 ແຂວງ (khwaeng) ໄດ້ແກ່
| ອັກສອນລາວ | ອັກສອນໂລມັງ | ພື້ນທີ່ (ຕລ.ກມ.) |
ຈຳນວນປະຊາກອນ (ພຶດສະພາ 2017) |
ຈຳນວນບ້ານ (ພຶດສະພາ 2017) |
ຄວາມໜາແໜ້ນປະຊາກອນ (ພຶດສະພາ 2017) |
|---|---|---|---|---|---|
| ຄອງກຸ່ມ | Khlong Kum | 10.811 |
69,628 |
33,562 |
6,440.47
|
| ນະວະມິນ | Nawamin | 4.885 |
27,904 |
12,065 |
5,712.18
|
| ນວນຈັນ | Nuan Chan | 8.615 |
46,724 |
26,926 |
5,423.56
|
| ທັງໝົດ | 24.311 |
144,256 |
72,553 |
5,933.77
| |
ປະຊາກອນ[ດັດແກ້]
| ສະຖິຕິປະຊາກອນຕາມທະບຽນລາດຊະດອນ ເຂດບຶງກຸ່ມ[13] | ||
|---|---|---|
| ປີ (ຄ.ສ.) | ປະຊາກອນ | ການເພີ່ມແລະການລົດ |
| 1992 | 211,740 | ບໍ່ຊາບ |
| 1993 | 214,479 | +2,739 |
| 1994 | 214,811 | +332 |
| 1995 | 226,652 | +11,841 |
| 1996 | 235,012 | +8,360 |
| 1997 | 134,573 | ແບ່ງເຂດ |
| 1998 | 135,851 | +1,278 |
| 1999 | 136,617 | +766 |
| 2000 | 137,184 | +567 |
| 2001 | 139,424 | +2,240 |
| 2002 | 141,017 | +1,593 |
| 2003 | 141,465 | +448 |
| 2004 | 138,340 | -3,125 |
| 2005 | 138,501 | +161 |
| 2006 | 140,580 | +2,079 |
| 2007 | 145,172 | +4,592 |
| 2008 | 147,466 | +2,294 |
| 2009 | 147,712 | +246 |
| 2010 | 147,030 | -682 |
| 2011 | 146,197 | -833 |
| 2012 | 145,795 | -402 |
| 2013 | 145,822 | +27 |
| 2014 | 145,514 | -308 |
| 2015 | 144,661 | -853 |
| 2016 | 144,449 | -212 |
ກາສັນຍະລັກປະຈຳເຂດ[ດັດແກ້]
ກາສັນຍະລັກປະຈຳເຂດບຶງກຸ່ມ ມີລັກສະນະເປັນກາຮູບວົງກົມ ມີອົງປະກອບສຳຄັນຕ່າງໆ ແລະຄວາມໝາຍດັງນີ້
- ພື້ນນ້ຳສີຟ້າຄາມ ແທນຄວາມໝາຍຂອງສະຫງົບສຸກ ຮົ່ມເຍັນ ເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນ
- ດອກກຸ່ມສາມດອກ ແທນຄວາມໝາຍຂອງປະຊາຊົນໃນພື້ນທີ່ເຂດບຶງກຸ່ມທັງສາມສາສະໜາ ທັ້ງໄທພຸດ ຄິດ ອິສະລາມ ທີ່ຢູ່ຮ່ວມກັນດ້ວຍຄວາມຮັກສາມັກຄີ
- ນົກສອງຕົວບິນຢູ່ເທິງທ້ອງຟ້າເໜືອພື້ນນ້ຳ ແທນຄວາມໝາຍຂອງຄວາມເປັນອິສະລະໃນຄວາມຄິດ ສະແດງເຖິງການເປັນຜູ້ນຳແລະຜູ້ຕາມທີ່ດີ ມີຄວາມສອດຄ້ອງແລະເດິນໄປໃນທິດທາງດຽວກັນ ຮູບວົງກົມລ້ອມຮອບເຄື່ອງໝາຍຂ້າງຕົ້ນທັງໝົດ ແທນໝາຍຂອງຄວາມສະໝານສາມັກຄີ ຄວາມກົມກຽວກັນ
ການຄົມມະນາຄົມ[ດັດແກ້]
ໃນພື້ນທີ່ເຂດບຶງກຸ່ມມີທາງສາຍຫຼັກ ໄດ້ແກ່
- ທາງຫຼວງແຜ່ນດິນໝາຍເລກ 350 (ລັດຊະດາພິເສກ-ຮາມອິນທາ)
- ຖະໜົນປະເສີດມະນູກິດ (ກະເສດ-ນະວະມິນ-ການຈະນາພິເສກ)
- ຖະໜົນນະວະມິນ
- ຖະໜົນເສລີໄທ
- ລົດໄຟສາຍສີຊົມພູ (ໂຄງການ)
ສ່ວນທາງສາຍຮອງແລະທາງລັດ ໄດ້ແກ່
|
|
ສະຖານທີ່ສຳຄັນ[ດັດແກ້]
- ສວນເສລີໄທ
- ພິພິດທະພັນເສລີໄທອະນຸສອນ
- ພິພິດທະພັນບຶງກຸ່ມ
- ສວນສະເຫຼີມພະກຽດ
- ໂຮງຮຽນນະວະມິນທາຊູທິດ ກຸງເທບມະຫານະຄອນ
- ໂຮງຮຽນບະດິນເດຊາ (ສິງ ສິງຫະເສນີ) ໒
- ໂຮງຮຽນວັດພິໄຊ
- ໂຮງຮຽນວັດພິໄຊ (ພັດທະນາ) ໒
- ໂຮງຮຽນນະວະພັນອຸປະຖັມ
- ວັດສຸວັນປະສິດ
- ວັດພິໄຊ
ອ້າງອິງ[ດັດແກ້]
ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນອື່ນ[ດັດແກ້]
| ຝັ່ງທົນບຸລີ | ຄອງສານ • ຈອມທອງ • ຕະລິ່ງຊັນ • ທະວີວັດທະນາ • ທຸ່ງຄຸ • ທົນບຸລີ • ບາງກອກນ້ອຍ • ບາງກອກໃຫຍ່ • ບາງຂຸນທຽນ • ບາງແຄ • ບາງບອນ • ບາງພັດ • ພາສີຈະເລີນ • ລາດບູລະນະ • ໜອງແຂມ | .svg) |
|---|---|---|
| ຝັ່ງພະນະຄອນ | ຄອງເຕີຍ • ຄອງສາມວາ • ຄັນນາຍາວ • ຈະຕຸຈັກ • ດອນເມືອງ • ດິນແດງ • ດຸສິດ • ບາງກະປິ • ບາງເຂນ • ບາງຄໍແຫຼມ • ບາງຊື່ • ບາງນາ • ບາງຮັກ • ບຶງກຸ່ມ • ປະທຸມວັນ • ປະເວດ • ປ້ອມປາບສັດຕູພ່າຍ • ພະຍາໄທ • ພະຂະໂໜງ • ພະນະຄອນ • ມີນບຸລີ • ຍານນາວາ • ລາຊະເທວີ • ລາດກະບັງ • ລາດພ້າວ • ວັງທອງຫຼາງ • ວັດທະນາ • ສວນຫຼວງ • ສະພານສູງ • ສັມພັນທະວົງ • ສາທອນ • ສາຍໄໝ • ໜອງຈອກ • ຫຼັກສີ່ • ຫ້ວຍຂວາງ | |
ບົດຄວາມກ່ຽວກັບເຂດການປົກຄອງຂອງໄທນີ້ຍັງເປັນໂຄງ. ທ່ານສາມາດຊ່ອຍວິກິພີເດຍໄດ້ໂດຍເພີ່ມຂໍ້ມູນ. ເບິ່ງຕື່ມຢູ່ ສະຖານີຍ່ອຍ:ປະເທດໄທ
ອ້າງອິງ[ດັດແກ້]
- ↑ ศูนย์ข้อมูลกรุงเทพมหานคร. สถิติจำนวนประชากรและบ้านในกรุงเทพมหานคร จำแนกตามรายแขวงและเขต ณ เดือน ธันวาคม 2550. Archived 2009-02-14 at the Wayback Machine สืบค้น 24 ตุลาคม 2551.
- ↑ สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย,กองปกครองและทะเบียน สำนักปลัดกรุงเทพมหานคร. สถิติประชากรและบ้าน - จำนวนประชากรแยกรายอายุ [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก: http://stat.dopa.go.th/stat/statnew/statTDD/. สืบค้น 14 กุมภาพันธ์ 2560.
- ↑ สำนักงานเขตคันนายาว. "ประวัติความเป็นมาของเขตคันนายาว." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://203.155.220.239/subsite/index.php?strOrgID=001004&strSection=aboutus&intContentID=48 Archived 2011-05-10 at the Wayback Machine [ม.ป.ป.]. สืบค้น 7 มีนาคม 2555.
- ↑ สำนักงานสวนสาธารณะ. สำนักสิ่งแวดล้อม. สวนเสรีไทย. Archived 2008-10-24 at the Wayback Machine สืบค้น 26 ตุลาคม 2551.
- ↑ 5.0 5.1 สำนักงานเขตบึงกุ่ม. ประวัติความเป็นมาของเขตบึงกุ่ม. Archived 2011-05-10 at the Wayback Machine สืบค้น 26 ตุลาคม 2551.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนแปลงเขตสุขาภิบาลบางกะปิ อำเภอบางกะปิ จังหวัดพระนคร" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 80 (114 ง): 2628–2629. 26 พฤศจิกายน 2506.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ "ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๒๔" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 88 (พิเศษ 144 ก): 816–824. 21 ธันวาคม 2514. Archived from the original (PDF) on 2011-04-25. Retrieved 2017-11-27.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ "ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๓๓๕" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 89 (พิเศษ 190 ก): 187–201. 13 ธันวาคม 2515.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนแปลงพื้นที่เขตบางกะปิ และตั้งเขตลาดพร้าวและเขตบึงกุ่ม" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 106 (พิเศษ 155 ง): 18. 16 กันยายน 2532.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ ผู้อำนวยการเขตบึงกุ่มชี้แจงการตั้งเขตใหม่. สืบค้น 25 ตุลาคม 2551.
- ↑ 11.0 11.1 "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนแปลงพื้นที่เขตบางเขน เขตลาดพร้าว เขตบึงกุ่ม เขตประเวศ และตั้งเขตสายไหม เขตคันนายาว เขตสะพานสูง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 114 (พิเศษ 108 ง): 6–19. 18 พฤศจิกายน 2540. Archived from the original (PDF) on 2011-11-07. Retrieved 2017-11-27.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2552/E/137/50.PDF
- ↑ สำนักบริหารการทะเบียน. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "จำนวนประชากรและบ้าน." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.dopa.go.th/xstat/popyear.html 2556. สืบค้น 3 เมษายน 2556.