ແນວຄິດເມົາເຈີດົງ
ລັກທິເໝົາ, ຢ່າງເປັນທາງການ ແນວຄິດເມົາເຈີດົງ, ແມ່ນຄວາມຫລາກຫລາຍຂອງ ລັດທິມາກ-ເລນິນ ທີ່ ເມົາເຈີຕົງ ພັດທະນາໃນຂະນະທີ່ພະຍາຍາມຮັບຮູ້ການປະຕິວັດສັງຄົມນິຍົມໃນສັງຄົມກະສິກໍາ, ກ່ອນອຸດສາຫະກໍາຂອງສາ ທາລະນະລັດຈີນ ແລະຕໍ່ມາ ສາທາລະນະລັດປະຊາຊົນຈີນ. ຄວາມແຕກຕ່າງລະຫວ່າງລັກທິເໝົາ ແລະລັດທິມາກ-ເລນິນແບບດັ້ງເດີມ ແມ່ນວ່າ ກອງທັບທີ່ກ້າວ ໜ້າ ໃນສັງຄົມຊົນຊັ້ນກຳມະກອນຈະນຳພາ ນັກປະຕິວັດ ໃນສັງຄົມກ່ອນຍຸກອຸດສາຫະກຳ ແທນທີ່ຈະເປັນນັກປະຕິວັດຄອມມູນິດຢ່າງດຽວ. ທິດສະດີນີ້, ໃນທີ່ praxis ປະຕິວັດແມ່ນປະຖົມແລະ ອຸດົມການແບບດັ້ງເດີມ ເປັນຮອງ, ເປັນຕົວແທນຂອງຕົວເມືອງ ລັດທິມາກ-ເລນິນ ປັບຕົວເຂົ້າກັບຈີນກ່ອນອຸດສາຫະກໍາ. ຕໍ່ມານັກທິດສະດີໄດ້ຂະຫຍາຍແນວຄວາມຄິດທີ່ ເມົາ ໄດ້ດັດແປງລັດທິມາກ-ເລນິນໃຫ້ເຂົ້າກັບເງື່ອນໄຂຂອງຈີນ, ໂດຍໃຫ້ເຫດຜົນວ່າ ຕົວຈິງແລ້ວລາວໄດ້ປັບປຸງມັນໂດຍພື້ນຖານ ແລະວ່າລັກທິເໝົາ ສາມາດນຳໃຊ້ໄດ້ທົ່ວໂລກ. ອຸດົມການນີ້ມັກຈະເອີ້ນວ່າ ລັດທິມາກ-ເລນິນ-ມົວ ເພື່ອຈຳແນກມັນອອກຈາກແນວຄິດເດີມຂອງ ເມົາ.[1][2]
ເອກະສານອ້າງອີງ
[ດັດແກ້]- ↑ [J. Moufawad-Paul Continuity and Rupture: Philosophy in the Maoist Terrain].
Continuity and Rupture: Philosophy in the Maoist Terrain
{{cite book}}: Check|url=value (help) - ↑ "https://books.google.com/books?id=kx1-DwAAQBAJ". [Julia Lovell Maoism: A Global History].
{{cite book}}: Check|url=value (help); External link in|chapter=