ປະເທດການາ

ສາທາລະນະລັດ ການາ
ສາທາລະນະລັດ ການາ;
	ທຸງຊາດ ເຄື່ອງໝາຍຊາດ
	ຄຳຂວັນ: "ເສລີພາບ ແລະ ຍຸຕິທຳ"
	ເພງຊາດ: "ກັອດ ເບລັດສ ອາວຣ໌ ໂຮມແລນ ການາ";
ເມືອງຫຼວງ; ແລະ ເມືອງໃຫຍ່ທີ່ສຸດ	ອັກກຣາ; 5°33′N 0°12′W / 5.550°N 0.200°W
ພາສາລັດຖະການ	ອັງກິດ
ກຸ່ມຊົນເຜົ່າ (2010)	47.5% ອາກັນ; 16.6% ໂມເລ-ດັກບົນ; 13.9% ເອເວ; 7.4% ກາ-ອາດັງເບ; 5.9% ບາຊາເຣ; 5.7% ຄົນກົມບາ; 3.7% ກວງ; 2.5% ກູຣຸນຊີ; 2.2% ຄູຊາຊີ; 1.1% ບິດຊາ; 1.4% ອື່ນໆ;
ສາສະໜາ	71.2% ຄຣິດ; —46.7% ໂປຣແຕສແຕນ; —13.1% ຄາໂທລິກ; —11.4% ນິກາຍອື່ນໆ; 17.6% ອິດສະລາມ; 6.2% ຄວາມເຊຶ່ອພື້ນເມືອງ; 4.1% ບໍ່ມີສາສະໜາ; 0.9% ອື່ນໆ;
ເດມະນິມ	ຊາວການາ
ການປົກຄອງ	ລັດດ່ຽວ ລະບົບປະທານາທິບໍດີ ສາທາລະນະລັດລັດຖະທຳມະນູນ;
• ປະທານາທິບໍດີ	ນານາ ອາກູໂຟ-ອັດໂດ
• ຮອງປະທານາທິບໍດີ	ມາຮາມູດູ ບາວູເມຍ
• ປະທານລັດຖະສະພາ	ອາລບັນ ຊູມານາ ຄິງສ໌ຟອດ ບັກບິນ
• ປະທານສານສູງສຸດ	ຄວາຊີ ອານິນ-ເຢໂບອາ
ສະພານິຕິບັນຍັດ	ລັດຖະສະພາ
ເປັນເອກະລາດ ຈາກ ສະຫະລາຊະອານາຈັກ
• ເຄືອຈັກກະພົບ	6 ມີນາ ຄ.ສ 1957
• ສາທາລະນະລັດ	1 ກໍລະກົດ ຄ.ສ 1960
• ລັດຖະທຳມະນູນສະບັບປັດຈຸບັນ	28 ເມສາ ຄ.ສ 1992
ພື້ນທີ່
• ລວມ	239,567 ຕາລາງກິໂລແມັດ (92,497 ຕາລາງໄມລ໌) (ອັນດັບທີ 80)
• ແຫຼ່ງນ້ຳ (%)	4.61 (11,000 ກິໂລແມັດ; 4,247 ຕາລາງໄມລ໌)
ປະຊາກອນ
• 2020 ປະມານ	31,072,940 (ອັນດັບທີ 47)
• ສຳມະໂນປະຊາກອນ 2010	24,200,000
• ຄວາມໜາແໜ້ນ	101.5 ຕໍ່ຕາລາງກິໂລແມັດ (262.9 ຕໍ່ຕາລາງໄມລ໌) (ອັນດັບທີ 103)
GDP (ອຳນາດຊື້)	2020 (ປະມານ)
• ລວມ	226 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ
• ຕໍ່ຫົວ	8,343 ໂດລາສະຫະລັດ
GDP (ລາຄາຕະຫຼາດ)	2020 (ປະມານ)
• ລວມ	73.594 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ
• ຕໍ່ຫົວ	2,374 ໂດລາສະຫະລັດ
ຈີນີ (2016)	43.5; ປານກາງ
HDI (2019)	0.611; ປານກາງ · ອັນດັບທີ 138
ສະກຸນເງິນ	ເຊດີ (GHS)
ເຂດເວລາ	UTC (ເວລາມາດຕະຖານກຣີນວິກ)
ຮູບແບບວັນທີ	ວວ/ດດ/ປປປປ ; ດດ/ວວ/ປປປປ
ຂັບລົດດ້ານ	ຂວາ
ລະຫັດໂທລະສັບ	+233
ລະຫັດ ISO 3166	GH
ລະຫັດອິນເຕີເນັດ	.gh

ພິກັດພູມສາດ: 7°49′N 1°03′W / 7.817°N 1.050°W / 7.817; -1.050

ການາ (ອັງກິດ: Ghana) ມີຊື່ທາງການວ່າ ສາທາລະນະລັດ ການາ (ອັງກິດ: Republic of Ghana) ເປັນປະເທດທີ່ຕັ້ງຢູ່ໃນພາກພື້ນອາຟຣິກາຕາເວັນຕົກ ຊາຍແດນດ້ານຕາເວັນຕົກຕິດກັບ ປະເທດກົດດີວົວ ດ້ານຕາເວັນອອກຕິດ ປະເທດບວກກິນາຟາໂຊ ດ້ານຕາເວັນອອກຕິດ ປະເທດໂຕໂກ ໂດຍມີຊາຍຝັ່ງທະເລດ້ານໃຕ້ຕິດກັບ ອ່າວກິເນ ເດີມເປັນອານານິຄົມຂອງສະຫະລາຊະອານາຈັກ ມີຊື່ເອີ້ນວ່າ ໂກນໂຄສ (Gold Coast).

ອ້າງອີງ[ດັດແກ້]

↑ "Language and Religion". Ghana Embassy. Archived from the original on 1 March 2017. Retrieved 8 January 2017. English is the official language of Ghana and is universally used in schools in addition to nine other local languages. The most widely spoken local languages are Dagbanli, Ewe, Ga and Twi.
↑ ^2.0 ^2.1 "Ghana – 2010 Population and Housing Census" (PDF). Government of Ghana. 2010. Archived from the original (PDF) on 25 September 2013. Retrieved 1 June 2013.
↑ "People > Ethnic groups: Countries Compared". NationMaster. Archived from the original on 14 July 2014. Retrieved 22 July 2014.
↑ The World Factbook
↑ "2020 Population Projection by Sex, 2010–2020". Ghana Statistical Service. Archived from the original on 24 April 2018. Retrieved 2 May 2018.
↑ Mintah, Antoinette I. (2010). "2010 Provisional Census Results Out". 4 February 2011. Population Division, Ghana Government. Archived from the original on 15 June 2011. Retrieved 7 February 2011.
↑ ^7.0 ^7.1 ^7.2 ^7.3 "Report for Selected Countries and Subjects". IMF. Retrieved 29 February 2020.
↑ "GINI index (World Bank estimate)". data.worldbank.org. World Bank. Archived from the original on 25 January 2019. Retrieved 14 July 2021.
↑ "Human Development Report 2020" (PDF) (in ອັງກິດ). United Nations Development Programme. December 15, 2020. Retrieved December 15, 2020.

ອ່ານເພີ່ມ[ດັດແກ້]

Arhin, Kwame, The Life and Work of Kwame Nkrumah (Africa Research & Publications, 1995)
Babatope, Ebenezer, The Ghana Revolution: From Nkrumah to Jerry Rawlings (Fourth Dimension Publishing, 1982)
Birmingham, David, Kwame Nkrumah: Father Of African Nationalism (Ohio University Press, 1998)
Boafo-Arthur, Kwame, Ghana: One Decade of the Liberal State (Zed Books, 2007)
Briggs, Philip, Ghana (Bradt Travel Guide) (Bradt Travel Guides, 2010)
Clark, Gracia, African Market Women: Seven Life Stories from Ghana (Indiana University Press, 2010)
Davidson, Basil, Black Star: A View of the Life and Times of Kwame Nkrumah (James Currey, 2007)
Falola, Toyin, and Salm, Stephen J, Culture and Customs of Ghana (Greenwood, 2002)
Grant, Richard, Globalizing City: The Urban and Economic Transformation of Accra, Ghana (Syracuse University Press, 2008)
Hadjor, Kofi Buenor, Nkrumah and Ghana (Africa Research & Publications, 2003)
Hasty, Jennifer, The Press and Political Culture in Ghana (Indiana University Press, 2005)
James, C.L.R., Kwame Nkrumah and the Ghana Revolution (Allison & Busby, 1977)
Kuada, John, and Chachah Yao, Ghana. Understanding the People and their Culture (Woeli Publishing Services, 1999)
Miescher, Stephan F, Making Men in Ghana (Indiana University Press, 2005)
Milne, June, Kwame Nkrumah, A Biography (Panaf Books, 2006)
Nkrumah, Kwame, Ghana: The Autobiography of Kwame Nkrumah (International Publishers, 1971)
Utley, Ian, Ghana – Culture Smart!: the essential guide to customs & culture (Kuperard, 2009)
Various, Ghana: An African Portrait Revisited (Peter E. Randall Publisher, 2007)
Younge, Paschal Yao, Music and Dance Traditions of Ghana: History, Performance and Teaching (Mcfarland & Co Inc., 2011)
Burke, Laura; Armando García Schmidt (2013). Ghana: Staying on Track in a Challenging Environment. Verlag Bertelsmann Stiftung, Gütersloh. pp. 127–147. ISBN 978-3-86793-491-6.