ປະເທດກາບົງ

ສາທາລະນະລັດ ກາບົງ
ສາທາລະນະລັດ ກາບົງ; République Gabonaise (ຝຣັ່ງ)
	ທຸງຊາດ ເຄື່ອງໝາຍຊາດ
	ເພງຊາດ: ລາກົງກອດ (La Concorde);
ເມືອງຫຼວງ; ແລະ ເມືອງໃຫຍ່ທີ່ສຸດ	ລິເບຣີວີ; 0°23′N 9°27′E / 0.383°N 9.450°E
ພາສາລັດຖະການ	ພາສາຝຣັ່ງ
ການປົກຄອງ	ລັດດ່ຽວ ຜະເດັດການທະຫານ
• ປະທານາທິບໍດີ ແລະ ຫົວໜ້າຄະນະກຳມະການປ່ຽນຜ່ານ ແລະ ຟື້ນຟູສະຖາບັນ	Brice Oligui (ຮັກສາການ)
• ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ	ຕຳແໜ່ງວ່າງ
ເອກະລາດ
• ຈາກຝຣັ່ງ	17 ສິງຫາ ຄ.ສ 1960
ພື້ນທີ່
• ລວມ	267,667 ຕາລາງກິໂລແມັດ (103,347 ຕາລາງໄມລ໌) (76)
• ແຫຼ່ງນ້ຳ (%)	3.76%
ປະຊາກອນ
• 2017 ປະມານ	1,979,786 (146)
• ຄວາມໜາແໜ້ນ	7.9 ຕໍ່ຕາລາງກິໂລແມັດ (20.5 ຕໍ່ຕາລາງໄມລ໌) (216)
GDP (ອຳນາດຊື້)	2018 (ປະມານ)
• ລວມ	$38.280 ຕື້
• ຕໍ່ຫົວ	$18,647
GDP (ລາຄາຕະຫຼາດ)	2018 (ປະມານ)
• ລວມ	$17.212 ຕື້
• ຕໍ່ຫົວ	$8,384
ຈີນີ (2017)	38; ປານກາງ
HDI (2019)	0.703; ສູງ · 119
ສະກຸນເງິນ	ຟຣັງຊີເອຟເອ (XAF)
ເຂດເວລາ	UTC+1 (WAT)
• ລະດູຮ້ອນ (ເວລາອອມແສງ)	UTC+1
ລະຫັດໂທລະສັບ	+241
ລະຫັດອິນເຕີເນັດ	.ga

ພິກັດພູມສາດ: 1°S 12°E / 1°S 12°E / -1; 12

ກາບົງ (ຝຣັ່ງ: Gabon) ຫຼື ຊື່ຢ່າງເປັນທາງການແມ່ນ ສາທາລະນະລັດ ກາບົງ (ຝຣັ່ງ: République Gabonaise) ເປັນປະເທດໃນພາກກາງຂອງພາກຕາເວັນຕົກຂອງທະວີບອາຟຣິກາ ມີຊາຍແດນຕິດກັບກິເນ ເອກວາຕໍຣິອານ, ກາເມີຣູນ, ສາທາລະນະລັດກົງໂກ ແລະ ອ່າວກິເນ.

ກາບົງປົກຄອງໂດຍປະທານາທິບໍດີທີ່ສະຖາປະນາຕົນເອງຂຶ້ນສູ່ອຳນາດນັບຕັ້ງແຕ່ໄດ້ຮັບເອກະລາດຈາກຝຣັ່ງ ເມື່ອວັນທີ 17 ສິງຫາ ຄ.ສ 1960. ກາບົງໄດ້ນຳລະບົບຫຼາຍພັກການເມືອງ ແລະ ລັດຖະທຳມະນູນມາໃຊ້ໃນຊ່ວງຕົ້ນສະຕະວັດທີ 90 ທີ່ເຮັດໃຫ້ການກະບວນການການເລືອກຕັ້ງທີ່ໂປ່ງໃສຍິ່ງຂຶ້ນ ລວມທັງເກີດການປະຕິຮູບສະຖາບັນຕ່າງໆ ຂອງລັດ ກາບົງມີຈຳນວນປະຊາກອນບໍ່ຫຼາຍ ແຕ່ມີຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດມາກມາຍ ຈຶ່ງເປັນທີ່ສົນໃຈຂອງນັກລົງທຶນເອກະຊົນຕ່າງຊາດ ເຮັດໃຫ້ກາບົງກາຍເປັນໜຶ່ງໃນປະເທດທີ່ຮັ່ງມີທີ່ສຸດໃນພາກພື້ນນີ້.

ອ້າງອີງ[ດັດແກ້]

↑ "ການປະເມີນປະຊາກອນໂລກ 2017". ESA.UN.org (custom data acquired via website). United Nations Department of Economic and Social Affairs, Population Division. Retrieved 10 September 2017.
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 "Report for Selected Countries and Subjects". IMF.org. International Monetary Fund. Retrieved 20 January 2019.
↑ "GINI index (World Bank estimate)". data.worldbank.org. World Bank. Archived from the original on ມັງກອນ 21, 2019. Retrieved ມັງກອນ 20, 2019.
↑ Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene (PDF). United Nations Development Programme. 15 December 2020. pp. 343–346. ISBN 978-92-1-126442-5. Retrieved 16 December 2020.

ບັນນານຸກົມ[ດັດແກ້]

Ghazvinian, John (2008). Untapped: The Scramble for Africa's Oil. Orlando: Harcourt. ISBN 978-0-15-101138-4.
Rich, Jeremy (2007). A Workman Is Worthy of His Meat: Food and Colonialism in the Gabon Estuary. Lincoln: University of Nebraska Press. ISBN 978-0-8032-0741-7.
Shaxson, Nicholas (2007). Poisoned Wells: The Dirty Politics of African Oil. New York: Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-4039-7194-4.
Warne, Sophie (2003). Bradt Travel Guide: Gabon and São Tomé and Príncipe. Guilford, CT: Chalfont St. Peter. ISBN 1-84162-073-4.
Yates, Douglas A. (1996). The Rentier State in Africa: Oil Rent Dependency and Neo-colonialism in the Republic of Gabon. Trenton, NJ: Africa World Press. ISBN 0-86543-520-0.